Barbara Konopka, 2022 (1-9/9)
Wywiad metodą oral history z Barbarą Konopką przeprowadzili Łukaszka Stankiewicz i Franciszek Smoręda w ramach projektu Historie Mówione Nowoczesności w kwietniu 2022 roku w mieszkaniu artystki w Warszawie. Zapis audio.
Wywiad przeprowadzono: 03.04.2022 i 04.04.2022.
IX części: (03.04.2022) I. 34 min 43 s, II. 33 min 35 s, III. 28 min 25 s, IV. 35 min 55 s, (04.04.2022) V. 34 min 20 s, VI. 43 min 01 s, VII. 29 min 11 s, VIII. 23 min 12 s. IX. 30 min 30 s.
Łączny czas nagrania: 4 h 52 min 52 s.
Z Barbara Konopką nawiązałam kontakt w grudniu 2021 roku. Po raz pierwszy spotkałyśmy się na początku marca 2022 roku w mieszkaniu artystki. Potem spotykałyśmy się jeszcze trzykrotnie do początku kwietnia. Między wywiadami przeglądaliśmy z Barbarą Konopką i Franciszkiem Smorędą wspólnie archiwum artystki, które zawiera liczne prace, też te niepublikowane, oraz teksty i katalogi wystaw. Kwietniowy wywiad był próbą ustrukturyzowania wydarzeń i opowiedzenia ich chronologicznie, artystka starała się utrzymać panowanie nad narracją i ograniczyć dygresje. Wywiad odnosi się do życia artystki, jej kontaktów w świecie artystycznym i głównych problemów poruszanych w jej pracach. Przechodząc przez kolejne punkty rozwoju artystycznego naszej rozmówczyni często wracamy do kwestii płci i związanej z nią problematyki – relacji władzy, produkcji wiedzy, czy po prostu konstruowania płci. Płeć i tożsamość są głównymi problemami, wokół których oscyluje narracja.
Barbara Konopka – muzyczka, kompozytorka i artystka sztuk wizualnych, najczęściej pracująca w nowych mediach. Artystka urodziła się w 1965 roku w Szczecinie. W swoich pracach porusza tematykę tożsamości człowieka i jego istnienia jak to sama nazywa, w polu „energoinformacyjnym”, którym jest Internet. Ukończyła Szkołę Psychotroniczną i PWSFTviT w Łodzi. Uczestniczy w życiu artystycznym od lat 80. XX w. nadal tworząc wystąpienia muzyczno-performatywne. Okresem jej wzmożonej twórczości były lata 90. i dwutysięczne, w których uczestniczyła w licznych zagranicznych wystawach i projekcjach oraz współtworzyła lokalne środowisko w Łodzi aż do swojej wyprowadzki na stałe do Warszawy w 2001 roku. Jej najbardziej znanymi cyklami są Iluminacje z 1997 roku oraz MalaVida z 2006 roku. Po wystawieniu MalaVidy w 2007 w CSW Zamek Ujazdowski zaczęła aktywnie tworzyć zlecenia komercyjne, a z pracami artystycznymi zeszła do undergroundu, w którym nadal tworzy.
Artystka tworzyła grupy i projekty z: Jerzym Truszkowskim, Zbigniewem Liberą, Józefem Robakowskim, Łukaszem Rondudą, Warszawskim Aktywem Artystów i VeriKami.
Autorka biogramu: Łukaszka Staszkiewicz.
