Rejestrując ruch wskazówek zegara na taśmie filmowej artystka dokonuje wysiłku zamiany obrazu w pojęcie. Ten wysiłek będzie skuteczny jednak tylko przy udziale odbiorcy. Fragmentaryczna rejestracja czasu wymusza na nim umysłową aktywność – dopełnia on w umyśle ukazany wycinek czasu i przywraca właściwe mu kontinuum. Położenie nacisku na relacje między materialnością dzieła artysty a umysłem doświadczającego je widza jest podstawą uprawianej przez artystkę odmiany sztuki konceptualnej – sztuki permamentnej.
Opis na podstawie: Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Warszawa 2009.
Rok powstania: 1970
Czas trwania: 0'35''
Język: bez dźwięku
Oryginalne media: 8 mm
© Natalia LL
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt