Filmoteka Muzeum

Podobnie jak działanie Oskara Dawickiego Lekcja Ciorana, akcja Igora Krenza została zorganizowana w ramach projektu Don’t Try This at Home, którego celem była analiza fenomenu Jackass w kontekście działań performatywnych charakterystycznych dla sztuki współczesnej. Warto zwrócić uwagę, że dokumentacja wydarzenia została najpierw wyemitowana w MTV, zaś na wystawie pojawiło się nagranie tej emisji. Telewizja została w ten sposób wykorzystana jako medium artystycznego przekazu.

Zamiast do wsłuchiwania się w poezję Emila Ciorana w otoczeniu dzieł sztuki z kolekcji warszawskiego CSW, jak uczynił to Dawicki, Igor Krenz pragnął nakłonić tu ekipę Jackass do obejrzenia swojego ośmiogodzinnego filmu Palace (podobnie jak słynny Empire Andy’ego Warhola, przedstawia on jeden budynek – Pałac Kultury i Nauki – od zmierzchu do świtu). Do końca projekcji wytrwał tylko jeden z widzów.

Oprócz podobnej jak w Lekcji Ciorana atmosfery braku łączności między dwoma skrajnie odrębnymi nurtami kontrkultury, Krenz komentuje tu także samo MTV, które od momentu swojego powstania permanentnie komercjalizuje całą historię awangardowego filmu i wideo, interesując się jedynie nowymi estetykami wizualnymi, „zdobyczami formalnymi” produkowanymi przez artystów współczesnych, pomijając konceptualny i ideowy kontekst ich realizacji.

Akcje Krenza i Dawickiego mają w sobie sadomasochistyczny rys tortury poprzez sztukę. Są próbą odniesienia się do przekonania o utrudnionej recepcji sztuki współczesnej w szerszym polu konsumpcji kultury.

Opis na podstawie: Marianna Dobkowska, Łukasz Ronduda, Don't try this at home, „Dziennik. Warszawa”, nr 165, 17 lipca 2007.)

(ŁM)