Filmoteka Muzeum

Film nawiązuje do szeroko znanego, opartego na złudzeniu optycznym zadania polegającego na wskazaniu, który odcinek jest dłuższy, krótszy itd. Artysta kieruje tu jednak uwagę na sam przedmiot, dokonując tym samym rozróżnienia między jego istnieniem a sposobem w jaki się jawi.

Tak wyznaczony obszar refleksji artysta uzupełnia w tytule o aspekt utylitarny przedmiotu (zapałki). Krenz konstruuje zatem przekaz, w którym w przewrotny sposób odnosi się do natury rzeczy, jej postrzegania, instrumentalnego wykorzystania oraz wartościowania.