Uroczyste odsłonięcie grupy rzeźb „Zinaxin i Dolacin”
Magdaleny Abakanowicz
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacja Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego oraz Miasto Stołeczne Warszawa zapraszają na odsłonięcie grupy rzeźbiarskiej „Zinaxin i Dolacin” Magdaleny Abakanowicz.
Grupa rzeźb z 2005 roku „Zinaxin i Dolacin” łączy klasyczny dla Abakanowicz wątek uproszczonej, pozbawionej cech indywidualnych ludzkiej sylwety z elementami zaczerpniętymi z innych rzeźb, w których artystka poszukiwała wyrazu plastycznego dla oddania nierozerwalnej relacji człowieka z naturą. Dynamiczny związek form ludzkich i zwierzęcych w „Zinaxin i Dolacin” wskazuje zarówno na dramatyczną niemożność pogodzenia obu elementów, jak również brak możliwości ich rozłączenia. Praca Abakanowicz, która tymczasowo stanie w Parku Rzeźby na Bródnie, wpisuje się więc w aktualne dyskusje zmierzające do przeformułowania sposobów myślenia o relacji człowieka ze światem przyrody.
„Zinaxin i Dolacin” – masywne postaci o ludzkich korpusach kroczące we wspólnym kierunku – są przykładem wypowiedzi na uniwersalne pytania o indywidualność w tłumie, jednostkę w masie innych jednostek. Wchodzą one w interesujący dialog z pracami m. in Pawła Althamera i Romana Stańczaka, które także eksponowane są w Parku Rzeźby. Odkryciu korespondencji między dziełami sztuki z Parku, zestawianiu form eksperymentalnych i klastycznych poświęcony będzie spacer po Parku Rzeźby, który poprowadzi Dyrektor Muzeum Joanna Mytkowska.
Zielona przestrzeń umożliwi uczestniczenie w nim zgodnie z zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi podczas pandemii (uczestnicy będą proszeni o zachowanie odległości, wypowiedzi prowadzącej spacer będą odpowiednio nagłośnione).
Czasowa ekspozycja prac Magdaleny Abakanowicz w Parku Rzeźby jest elementem obchodów przypadającej w 2020 roku 90. rocznicy urodzin artystki.
Projekt realizowany jest we współpracy z Fundacją Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego oraz Miastem Stołecznym Warszawa, przy wsparciu Urzędu Dzielnicy Targówek.
Magdalena Abakanowicz (1930 – 2017)
jedna z najbardziej cenionych polskich rzeźbiarek, klasyczka sztuki XX wieku, twórczyni kompozycji przestrzennych i realizacji w przestrzeni publicznej, nowatorsko przekraczająca konwencje rzeźbiarskie i materiałowe. Zdobywczyni licznych nagród międzynarodowych, w tym m.in. Grand Prix na Biennale w São Paulo (1965). Od 1979 była profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (dziś Uniwersytet Artystyczny), gdzie ze studentami pracowała w latach 1965–1990 jako Kierownik Pracowni Gobelinu. Uhonorowana tytułem doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w 2002 roku. Twórczyni abakanów i przełomowego wykorzystania tkaniny artystycznej. Wybrane znaczące realizacje Abakanowicz w przestrzeni publicznej znajdują się w Jerozolimie, Izraelu ("Negev"), w Stanach Zjednoczonych w Chicago ("Agora") czy w Parku Cytadela w Poznaniu ("Nierozpoznani"). Prace artystki można znaleźć m.in. w kolekcjach Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Tate Modern w Londynie, jak również w Muzeum Narodowym w Warszawie, Poznaniu czy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.