Krzysztof Niemczyk
Krzysztof Niemczyk (ur. 1938 w Warszawie, zm. 1994 w Krakowie) był malarzem, pisarzem, autorem powieści „Kurtyzana i jej pisklęta” i legendarną postacią krakowskiej bohemy. Nie będąc profesjonalnym artystą, swoimi akcjami i „performansami” przebijał najśmielsze artystyczne programy, czym fascynował artystów, m.in. Tadeusza Kantora i środowisko związane z krakowskimi Krzysztoforami i warszawską Galerią Foksal.
Niemczyk znany był z ekscentrycznego zachowania i prowokacyjnych akcji w miejscach publicznych: kąpał się nago na oczach tłumu w fontannie przed kościołem Mariackim, organizował kradzież produktów ze sklepów spożywczych (akcje zwane przez niego „ciubarą”), chodził po mieście w makijażu i przebraniach albo zjawiał się z tłumem hipisów w restauracji z kartką „Kelnerze, ty nam dziś dasz napiwek”. Ten realizowany spontanicznie program „rewolucji życia codziennego” bliski był hasłom zespolenia sztuki i życia, głoszonym przez artystów u schyłku lat 60.
Niemczyk radykalizował działania artystów, a swoim nieokiełznanym sposobem życia naruszał wszelkie normy obyczajowe, społeczne i seksualne. Jego losy pozwalają zrozumieć ograniczenia artystycznych postulatów zderzonych z ówczesną brutalną rzeczywistością PRL-u (artysta był wielokrotnie aresztowany i przetrzymywany w szpitalach psychiatrycznych). Histora życia Niemczyka opowiada o obecności radykalnej postawy, funkcjonujacej na obrzeżach sztuki, postawy która nie mieściła się w ramach ówczesnego zinstytucjonalizowanego życia artystycznego, a która z czasem zyskała akceptację i została włączona w pole sztuki.
