Drzwi (1-12/12)
Rytuały i symbole, szczególnie te związane z kulturą chrześcijańską, to przedmiot zainteresowania Hasiora na różnych polach jego sztuki. Kolekcja „Drzwi” jest jedną z nielicznych tak specyficznych w „Notatnikach”. W kulturze zachodniochrześcijańskiej to symbol przejścia – brama, przez którą wchodzi się do królestwa wiecznego. Charakterystyczne drzwi panelowe (drewniane lub metalowe) ze scenami w kwaterach pojawiają się w późnym antyku, są charakterystycznym zabytkiem sztuki przedromańskiej. Zebrane przez Hasiora przykłady są przypadkowe. Zdjęcia nr 1, 5-7 przedstawiają fragmenty drzwi do Bazyliki św. Zenona w Weronie, składających się z 48 płyt brązowych. Zabytek ten datowany jest na połowę XII wieku. Poszczególne przedstawienia to m.in. wizerunki świętych, portret rzeźbiarza, cnoty teologiczne (boskie): wiara, nadzieja, miłość czy tematy muzyczne. Część z kwater powstała w Hildesheim (gdzie znajdują się wcześniejsze Drzwi Bernwarda), część w Weronie. Sfotografowane przez Hasiora prawdopodobnie w trakcie jego podróży po Włoszech przy okazji przygotowywania wystawy w Pawilonie Polskim w Wenecji w 1970 roku.
Po śmierci artysty, jego przyjaciel, podhalański rzeźbiarz Andrzej Szarek, przed pracownią Hasiora w dawnej leżakowni sanatorium Warszawianka w Zakopanem, ustawił metalowe, półotwarte drzwi z płonącym wewnątrz ogniem.
Zestaw obejmuje „Notatnik”:. „Drzwi” (181).
