Obrzędy intymne, 1984. (1-2/2)
Obrzędy intymne to kolejna praca wpisująca się w cykl poświęcony babce artysty - Reginie G. Film jest osobistą dokumentacją relacji, jaką artysta miał ze swoją starą, zniedołężniałą babką. Libera przez ponad dwa lata zajmował się starszą kobietą - mył ją, ubierał, karmił, przewijał, doglądał, ponieważ ona sama nie była już w stanie zająć się własnymi potrzebami fizjologicznymi.
Artysta w ten sposób odwdzięcza się za lata swojego dzieciństwa, kiedy to role w tym układzie były odwrócone (Liberę wychowywała głównie babka, gdyż matka wiele czasu spędzała pracując w szpitalu).
Film, jak i inne prace nawiązujące do agonii Reginy G., pokazuje upadek i uprzedmiotowienie ciała, które poprzez zniedołężnienie nie poddaje się już woli jednostki. Pojawia się tu rozdźwięk - uwypuklony przez starość i niedołężność - pomiędzy ciałem, a umysłem. To czego pragnie umysł nie może być realizowane poprzez bariery czysto fizyczne. Uwidoczniona jest tu słabość ludzkiego bytu, gdzie rozwój i egzystencja są blokowane przez niezależne od woli czynniki.
Praca, pomimo iż często poddawana krytyce, jest hołdem oddanym starszej kobiecie. Pokazuje tu codzienne zmagania, z jakimi Libera musiał dawać sobie radę opiekując się schorowaną babką. Jest to niemalże mistyczna dokumentacja oddania i głębokiej, szczerej więzi łączącej dwie osoby. Urzeczowienie ludzkiego ciała jest tutaj zrewidowane poprzez rytualną opiekę jednostki silniejszej nad słabszą, wpisując się jednocześnie w naturalny cykl pokoleniowy.
