Filmoteka Muzeum

Annę Niesterowicz interesuje przede wszystkim to, co „zagubione w tłumaczeniu” i niemożliwe do wyjaśnienia. Artystka porusza się w obszarze irracjonalnych skojarzeń, znajdujących się „poza kulturą” i będących najczęściej skutkiem nieporozumienia, a jednak bezpośrednio odnoszących się do rzeczywistości i wpływających na nią.

W oczach niewtajemniczonych uliczny slang (a także na przykład graffiti czy różne kody zawarte w ubiorze) jawi się jako niezwykle hermetyczny język. Do udziału w tym filmie Niesterowicz zaprosiła młode dziewczyny ubrane w sportowe ciuchy, które wykonywały przed kamerą gesty znane z hip-hopowych teledysków. Na dole ekranu pojawiają się napisy zawierające „przekład” tych gestów. Jednak w rezultacie nie otrzymujemy nic oprócz banałów zestawionych z gestami, które nic nie znaczą. Być może dzieje się tak dlatego, że na ekranie obserwujemy polskie nastolatki, a nie dużych, groźnych Afroamerykanów z Brooklynu. Może zawinił przekład. A może po prostu ktoś tu drwi z naszych oczekiwań, że wszystko może zostać wyjaśnione, przetłumaczone i nazwane?

Opis za: Image/Text, broszura pokazu filmowego, Tate Modern, Londyn, 25 listopada 2006, kuratorzy: Ł. Ronduda, M. Woliński.