Filmoteka Muzeum

Opowieść letnia to barwna współczesna bajka, która w swym przesłaniu zawiera artystyczny „statement” Kozyry na temat roli i wartości pierwiastka męskiego w (jej) świecie.

Konstrukcja opowieści przypomina patchwork. Złożona z fabularnych fragmentów wielu bajek, Opowieść letnia łączy w sobie sielankową estetykę z elementami horroru i filmu grozy. Szkielet opowieści przypomina bajkę o Królewnie Śnieżce (choć, jak sugeruje napis pod koniec filmu, żadna konkretna bajka nie stanowiła dla niej pierwowzoru).

Krasnoludki stają się karlicami, zaś królewna przybiera postać potrójną: Maestro (Grzegorz Pitułej, nauczyciel śpiewu), Glorii Viagra (berlińska drag queen) oraz artystki w przebraniu Alicji z Krainy Czarów. Spokojny i idylliczny klimat świata karlic wraz z przybyciem wspomnianej trójcy (postaci męskich) zostaje zaburzony. Status quo musi zostać jednak przywrócony, niezależnie od użytych do tego środków.

Opowieść letnia jako jedna z części szerszego projektu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością pełni wyjątkową funkcję: przypowiastki moralnej. O ile w pozostałych częściach chodzi głównie o pewnego rodzaju wyzwanie artystyczne (przykładowo w Cheerleaderce wyzwaniem artystycznym staje się zagranie „gwiazdy pop”, a w Diva. Reinkarnacja m.in. osiągniecie kunsztu pracy z głosem), o tyle tu nie chodzi jedynie o wcielenie się w postać bajkową, ale o przekaz pewnych treści: o niezgodę na eliminację Innego w postaci kapryśnych i często nieznośnych mężczyzn.

Opis na podstawie: Katarzyna Kozyra, Casting, kat. wystawy, red. M. Sitkowska, H. Wróblewska, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010.
 

(AH)