Galeria Foksal (1-3/3)
Galeria Foksal powstała w 1966 roku z inicjatywy krytyków Wiesława Borowskiego, Anki Ptaszkowskiej, Mariusza Tchorka oraz artystów Zbigniewa Gostomskiego, Edwarda Krasińskiego, Romana Owidzkiego, Henryka Stażewskiego pod egidą PSP (Pracowni Sztuk Plastycznych) w lokalu po dawnej zakładowej bibliotece marksistowskiej w Pałacu Zamoyskich przy ulicy Foksal w Warszawie. W bezpośrednim sąsiedztwie znajdowały się SARP (Stowarzyszenie Architektów Polskich) i jego kawiarnia, będąca ulubionym miejscem spotkań środowiska artystycznego. Galeria od początku opierała się na bliskiej współpracy krytyków i artystów tworzacych razem jej program. Założenia teoretyczne formułowane przez krytyków w manifestach (tekst wystawy inauguracyjnej, „Wstęp do ogólnej teorii miejsca”, „Co nam się nie podoba w Galerii Foksal PSP”, „Assemblaż zimowy”, „Nowy regulamin współpracy z Galerią Foksal”) zakładały m.in. krytykę formuły tworzenia wystaw, która odcina pokazywanie sztuki od procesu jej powstawania, a także krytykę społecznych ram funkcjonowania galerii i rytuałów związanych z pokazywaniem sztuki. W 1967 roku do Galerii formalnie dołączył Tadeusz Kantor. Krytycy i artyści Galerii Foksal brali udział w happeningach Tadeusza Kantora: "Cricotage’u" (1965), "Panoramicznym happeningu morskim" (1967), "Liście" (1967) i „Assemblażu zimowym" (1969). W 1970 roku w wyniku konfliktu nastąpił rozpad grupy. Anka Ptaszkowska opuściła Galerię Foksal i wyjechała do Paryża. Zebrane w tym archiwum dokumenty dotyczą głównie pierwszych czterech lat funkcjonowania Galerii Foksal (1966-1970).
