Henryk Stażewski
Henryk Stażewski (ur. 1894 w Warszawie, zm. 1988 w Warszawie) był malarzem, autorem reliefów, projektantem dekoracji wnętrz. Związany był z przedwojenną awangardą. Był członkiem grup awangardowych Blok, Praesens, a.r., Circle et carre oraz Abstraction-Creation. Współpracował z Władysławem Strzemińskim i Katarzyną Kobro przy stworzeniu Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Współczesnej grupy a.r. (1931), podarowanej Muzeum Sztuki w Łodzi. W latach 60. pracownia-mieszkanie Henryka Stażewskiego i Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskej była ważnym miejscem spotkań warszawskiego środowiska artystycznego. Był jednym z założycieli Galerii Foksal (1966). Dla młodszego pokolenia artystów i krytyków Stażewski był nie tylko reprezentantem przedwojennej awangardy, ale przyjacielem i entuzjastycznym wspólnikiem, otwartym na nowe idee. Pisał teksty o sztuce, a także krótkie humorystyczne "karteczki", które kopiował i ofiarowywał przyjaciołom. Jednym ze śladów bliskiej współpracy i przyjaźni z Ptaszkowską jest zbiór listów, pisanych po jej wyjeździe do Paryża. W 1975 roku Ptaszkowska zorganizowała wystawę Stażewskiego w Galerii 16 w Paryżu, zaś w ramach Galerii 21 Stażewski gościł Daniela Burena, który wykonał interwencję na szybach okien warszawskiej pracowni artysty. Kontynuacją współpracy obu artystów była wystawa „Dialog” w sztokholmskim Moderna Museet (1985), gdzie na zaproszenie Stażewskiego Daniel Buren zrobił Cabane eclate [Chatę rozstrzeloną], w której wnętrzu powiesił obrazy Stażewskiego. Stażewski wspierał także Edwarda Krasińskiego, który mieszkał w jego pracowni od 1969 roku. Był też pomysłodawcą wielu działań, m.in. wymiany między artystami polskimi i amerykańskimi, zorganizowanej przez Ankę Ptaszkowską. W efekcie tej wymiany powstały dwie kolekcje sztuki oraz wystawa w Musee d’art Moderne de la Ville de Paris (1982).
