Filcem w patriarchat

Choć dziś tkanina funkcjonuje jako pełnoprawne medium artystyczne, jeszcze do niedawna była postrzegana wyłącznie jako rzemiosło – domena „kobiecej pracy domowej”, zepchniętej na margines sztuki i uznania. Tkanie wiąże się z historią patriarchalnych ograniczeń, gdzie kobieca praca manualna była sposobem na uciszanie i izolowanie od społecznej sprawczości.

Podczas warsztatów przyjrzymy się, jak artystki współczesne przekształcają to medium w narzędzie oporu i krytyki – komentując przez tkaninę rzeczywistość polityczną, społeczną i ekologiczną. Na przykładach prac prezentowanych w Muzeum Sztuki Nowoczesnej porozmawiamy o tym, jak tkanina staje się językiem emancypacji i odzyskiwania głosu.

W części praktycznej uczestniczki i uczestnicy stworzą własne emblematy z symbolami wyrażającymi osobistą lub wspólnotową sprawczość, wykorzystując technikę filcowania na sucho. To intuicyjna i relaksująca metoda pracy z wełną, pozwalająca na tworzenie zarówno trójwymiarowych form, jak i płaskich kompozycji. Nie trzeba mieć wcześniejszego doświadczenia – wystarczą chęci do eksperymentowania z kolorem, fakturą i znaczeniem.

Biogram osoby prowadzącej:|

Natalia Suska — edukatorka MSN. W sztuce interesuje się praktykami wspólnotowymi i siostrzeństwem, a w życiu codziennym czytaniem książek. Studiuje na wydziale badań artystycznych na warszawskiej ASP.