PRAPREMIERA: Tara Abdullah. Voice | SPIEVY z-pad mosta
Zapraszamy na prapremierę filmu oraz kąpiel dźwiękową
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie wraz z Towarzystwem Przyjaciół MSN-u i Fundacją Ocalenie zapraszają na prapremierę filmu „Tara Abdullah. Voice” oraz kąpiel dźwiękową w wykonaniu chóru kobiet-emigrantek z Białorusi i Ukrainy. Wydarzenie towarzyszy wystawie Refugees Welcome
Osoby artystyczne na rzecz osób z doświadczeniem migracji i uchodźstwa.
„Tara Abdullah. Voice”
Film pokazuje artystyczną praktykę Tary Abdullah i jej pracę nad instalacją „Sound Project”. Jak o pracy, powstałej w 2024 roku, mówi sama artystka: W niektórych kulturach i społeczeństwach korzystanie z głośników przez kobiety jest zabronione, co dodatkowo ucisza ich głos i utrwala nierówności płci. Za pomocą skrupulatnie i strategicznie rozmieszczonych głośników Sound Project rzuca jednak wyzwanie tym normom społecznym, odważając się wzmocnić głos kobiety i stając się potężnym symbolem buntu i oporu [...] Obnaża niesprawiedliwość odmawiania kobietom możliwości bycia wysłuchanymi i służy jako wezwanie do działania, którego celem jest uwolnienie się od ograniczeń patriarchalnych tradycji.
Kąpiel dźwiękowa
Po pokazie filmu w sali KINOMUZEUM odbędzie się kąpiel dźwiękowa w wykonaniu chóru SPIEVY z-pad mosta. Zespół tworzą kobiety-emigrantki z Białorusi i Ukrainy, które wykonują tradycyjne białoruskie pieśni oraz pieśni z pogranicza słowiańskich terytoriów (Polska, Ukraina, Litwa).
Chór zaczął się formować wiosną 2023 roku pod Mostem Świętokrzyskim w Warszawie. Z grupy przyjaciółek wykształcił się zespół, który doskonali swoje umiejętności pod okiem Rusi. Repertuar chóru składa się z tradycyjnych pieśni, które były wykonywane przez kobiety podczas pogańskich obrzędów i rytuałów. Choć pieśni te są proste, niosą głęboki sens i przekazują symboliczne wzorce interakcji człowieka z naturą i innymi ludźmi. Opisują również kluczowe momenty życiowe oraz procesy inicjacyjne (rozstanie z matką, przejście z wolnej dziewczyny do zamężnej, narodziny dziecka, pogrzeb i inne).
Aspekt terapeutyczny
Tradycyjne białoruskie pieśni mają nie tylko wartość kulturowo-historyczną, ale również terapeutyczne znaczenie. Pomagają w radzeniu sobie z trudnymi wewnętrznymi stanami, przeżyciami i emocjami, stanowiąc także wsparcie psychoemocjonalne dla emigrantów.
Pieśni etniczne każdej kultury rdzennej mają głęboki wpływ nie tylko na osoby je wykonujące, ale także na światowe społeczeństwo jako całość, ponieważ na fundamentalnym poziomie są do siebie podobne. Śpiew staje się narzędziem samoregulacji i środkiem komunikacji, tworząc silną więź między uczestnikami i uczestniczkami.
