Film jako taśma

W foyer KINOMUZEUM można oglądać wystawę Film jako taśma.

Od końca XIX wieku kino i sztuka nowoczesna wzrastały w symbiozie, stanowiąc dla siebie inspirację i wzajemnie się dopełniając. Film i wideo pojawiają się w praktyce artystycznej twórczyń i twórców z obszaru sztuk wizualnych na wiele różnych sposobów. Kamera okazała się znakomitym narzędziem rejestracji działań performatywnych i efemerycznych; w ramach sztuki konceptualnej poddawano analizie filmowe narzędzia. W latach 60. XX wieku w wielu ośrodkach na świecie rozwijał się nurt filmu strukturalnego. Jego twórcy badali relacje między znaczeniem i ekspresją wyświetlanego obrazu a materialnością taśmy filmowej. W Polsce założenia filmu strukturalnego najpełniej realizowali członkowie Warsztatu Formy Filmowej, grupy artystycznej działającej w ramach łódzkiej Szkoły Filmowej w latach 1970–1977.