Do zobaczenia w kinie: noc otwarcia KINOMUZEUM

Zapraszamy naszą pierwszą publiczność, aby pozwoliła się nam zahipnotyzować za pomocą trzech filmów ukazujących zarówno porowatość kinowego doświadczenia, jak i samego medium filmowego. 

Nocny program filmowy, prezentowany w ramach otwarcia nowej siedziby MSN, to doświadczenie wytrzymałościowe – rozpocznie się o północy, a zakończy nad ranem. E.ON Polska, wyłączny partner kina zapewni publiczności kawę i przekąski na podtrzymanie energii, na wypadek gdyby sen wygrywał z kinomiłością. Kto wytrwa do rana i zdobędzie kartę Pierwszej Publiczności?

Film dokumentalny Scala!!! albo niewiarygodnie dziwny wzlot i upadek najdzikszego kina i jak ukształtowało ono pomieszane pokolenie dziwaków i odmieńców (reż. Ali Catterall i Jane Giles) wprowadzi nas do londyńskiego kina Scala, w którym na nocnych pokazach bywali John Akomfrah, Boy George i Mary Harron. To opowieść o kinie, którego nie ma już na mapie, lecz które żyje nadal – w opowieściach i twórczości jego stałych bywalców i bywalczyń. To dokument, który pokazuje dlaczego  filmy klasy B są tak samo ważne, jak uznane arcydzieła kina. Jest to wreszcie hołd dla kinomaniaków i kinomaniaczek spędzających czas na nocnych pokazach, odmieńców przesiadujących w projektorni oraz dziwolągów zajmujących się programowaniem, które i którzy nie uwierzyli w neoliberalizm.

Tak jak upadek londyńskiego kina Scala przypisuje się (w dużej mierze, choć nie wyłącznie) rosnącej popularności wypożyczalni wideo, tak upadek wypożyczalni Kima przedstawionej w filmie dokumentalnym Kim’s Video (reż. David Redmon i Ashley Sabin), mieszczącej kolekcję ponad 80 tysięcy kaset wideo, przypisuje się wzrostowi popularności streamingu. Podobnie jak Scala, również Kim’s Video ma swój zastęp byłych członków i członkiń, którzy i które zostali filmowcami, oraz byłych pracowników i pracowniczek, którzy rozwijali miłość do kina w pracy, oglądając filmy, dobre i złe, znajdujące się w kolekcji Kima. Jednak poza cyklicznością życia kultury filmowej i hipotetycznymi rozważaniami na temat tego, co spowoduje upadek streamingu (i co po nim nastąpi), Kim’s Video snuje międzygatunkową opowieść innego rodzaju – opowieść o życiu kolekcji, o tym kto ją tworzy i kto o nią dba, oraz pokazuje, w jaki sposób można przeprowadzić antyinstytucjonalną restytucję.

„A Ty? Lubisz dziewczyny?” nastoletnia Maddy (Brigette Lundy-Paine) pyta Owena (Justice Smith), swojego młodszego kolegę ze szkoły, równie zafascynowanego co ona serialem The Pink Opaque.

„Ja chyba… lubię seriale”.

Nie zdziwi więc, ani nie będzie spoilerem fakt, że po skończeniu szkoły Owen znajduje pracę w kinie. Jednak w życiu Owena coś wciąż nie jest takie, jakie powinno być: The Pink Opaque zostaje zdjęty z anteny, Maddy znika, a czas biegnie inaczej niż powinien. Jak podkreśla osoba reżyserska filmu W blasku ekranu [I saw the TV glow], Jane Schoenbrun, „ekrany nie są bezpiecznym miejscem”, szczególnie, gdy za ich pośrednictwem odbywać mogą się zarówno ucieczka, jak i porwanie.