Bez tytułu (Dom Dziecka. Dom głoduje, kiedy cię nie ma) to seria 35 fotografii (w kolekcji MSN znajduje się 10 prac) ukazujących mieszkańców i mieszkanki placówek opiekuńczo-wychowawczych. Młode osoby wykonują obowiązki związane z nauką i utrzymaniem porządku w ośrodku, ale też organizują sobie czas wolny. Najczęściej są w grupie. Nawet jeśli któreś z dzieci robi coś w pojedynkę, np. rozwiązuje sudoku, jego koledzy i koleżanki siedzą obok i obserwują postępy. Tylko w porze snu dzieci odłączają się od grupy. Zdjęcia Shibli są pozbawione dramatyzmu – artystka towarzyszy swoim bohaterom i bohaterkom, powstrzymując się od oceny obserwowanych sytuacji. Intymne sceny ukazują silne więzi między mieszkającymi pod wspólnym dachem.

Autorką pracy jest palestyńska fotografka Ahlam Shibli. Zdjęcia wykonała w 11 domach dziecka, podróżując po Polsce w 2008 roku. Artystka znana jest przede wszystkim z przedstawień Palestyńczyków i Palestynek żyjących pod izraelską okupacją, ale fotografuje w różnych częściach świata. Zajmuje ją szeroko rozumiany temat domu, przynależności i wykluczenia, zarówno w rodzimym, jak i międzynarodowym kontekście. Przygląda się różnym sposobom radzenia sobie w sytuacji „wydomowienia” (w 2009 roku Shibli tak zatytułowała swoją wystawę w MSN-ie), traktując obserwowane modele życia nie jako substytut tego, co nieobecne, ale jako alternatywę o własnych, unikalnych właściwościach. W domach dziecka interesowała ją społeczność budowana przez młode osoby oraz to, jak w grupie poznają swoje potrzeby i rozwijają zainteresowania.

Shibli podkreśla, że nie tworzy fotografii reportażowej. Z setek zdjęć wykonywanych w ramach pracy nad serią wybiera najwyżej kilkadziesiąt i składa z nich opowieść na interesujący ją temat. W cyklu Dom Dziecka... chciała podkreślić podmiotowość dzieci, które w mediach pokazywane są zazwyczaj jako ofiary nadużyć, dlatego nie skupiała się na opresyjnym charakterze tego typu instytucji.

[M.P.]