Pieszczotki, tak jak inne prace z cyklu O niej, przedstawiają fragmenty kobiecego ciała będące obiektami pożądania, fetyszyzacji i uprzedmiotowienia: nogi, piersi, sutki, pośladki, pomalowane na czerwono paznokcie. Artystka korzysta z szerokiego repertuaru środków, manipulując obrazem. Fotografie podlegają przemieszczeniu i kadrowaniu, są barwione i kolorowane flamastrami. Przedstawione na nich kobiece ciała raz są zwielokrotniane, a innym razem widoczne jedynie we fragmentach. Pozbawione twarzy kobiety stają się anonimowe. Tytułowe „pieszczotki” to zdrobnienie opisujące intymną relację dwojga osób, ale także określenie „kobiety do pieszczenia”, istniejącej jedynie w odniesieniu do męskiego pożądania. Napięcie między dwoma znaczeniami słowa wskazuje możliwą interpretację: artystka jednocześnie krytykuje sposoby obrazowania kobiet i proponuje własny sposób ich pokazywania – za pomocą autorskiej techniki i unikalnego języka artystycznego.

Teresa Gierzyńska studiowała rzeźbę na ASP w Warszawie, ale porzuciła ją na rzecz innych mediów. Jej twórczość od początku była interdyscyplinarna. Analizując ją, Joanna Kordjak zwraca uwagę na dwa równoważne wątki. Po pierwsze, praktyka Gierzyńskiej jest performatywna: fotografia wiąże się z działaniem w przestrzeni oraz ingerencją w obraz. Po drugie, prace na pograniczu malarstwa, grafiki i fotografii charakteryzuje wrażliwe podejście do materialności, które wywodzi się z doświadczenia rzeźbiarskiego. Pieszczotki są częścią cyklu zatytułowanego O niej, który artystka rozpoczęła pod koniec lat 60. ubiegłego wieku i który kontynuuje do dziś. Składają się nań fotografie jej samej, rodziny i przyjaciółek. Prace są zakorzenione w społecznej i historycznej rzeczywistości Polski, ale także łatwe do odczytania w szerszym kontekście kobiecego doświadczenia.

Twórczość Gierzyńskiej jest interpretowana w kontekście fotografii konceptualnej i sztuki feministycznej, choć nie mieści się w żadnej z tych kategorii. Artystka przejmuje kontrolę nad sposobem reprezentacji kobiet i opowiadania ich historii.

[J.G]