Brak zaangażowania w praktykę wytwarza teoretyczne halucynacje
Wystawa na 30-lecie Komuny Warszawa

  • Brak zaangażowania w praktykę wytwarza teoretyczne halucynacje

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie wraz z Komuną Warszawa zapraszają do Muzeum na Pańskiej na wystawę „Brak zaangażowania w praktykę wytwarza teoretyczne halucynacje”.

To historia równoległa wobec dziejów polskiej transformacji: w maju 1989 roku w niewielkim podwarszawskim mieście powstaje anarchistyczna formacja Komuna Otwock. Pod tą nazwą grupa działa 20 lat, w 2009 roku przeobraża się w Komunę Warszawa. Nazwa sygnalizuje pierwotne zamiary Komuny: w realia młodego polskiego kapitalizmu wprowadzić myślenie wspólnotowe, tworzyć niezależne przestrzenie ekspresji, działać oddolnie, nie dla zysku, ale dla osobistej satysfakcji i społecznej korzyści. W tamtym czasie to prowokacja, słowo „komuna” nie może w latach 90. kojarzyć się pozytywnie.

Dzisiaj Komuna prowokuje ponownie. Podsumowując 30 lat swojego istnienia, ogłasza: kapitalizm JEST! W chwili, gdy część inteligenckich elit podejmuje próbę pozytywnej rewaluacji niegdysiejszego komunistycznego projektu, twórcy Komuny nie mają wątpliwości: żyjemy w świecie kapitalizmu, w dającej się przewidzieć przyszłości nic tej sytuacji nie zmieni, lepiej więc z kapitalistami negocjować niż naiwnie wierzyć w antykapitalistyczną rewolucję. Zarazem ów komunikat nie jest zerwaniem z dziedzictwem Komuny, ale jego wierną kontynuacją.

Od samego początku Komuna wierzyła w praktykę. Nie w teoretyczne abstrakcje, ale w konkret społecznej praxis. We wczesnych latach działalności formacji można było doszukiwać się fascynacji podpowiedziami Marksa (szczególnie młodego) oraz jego kontynuatorów. Brały się z tego działania na pograniczu sztuki i społecznego aktywizmu (np. próby prowadzenia alternatywnego domu kultury w podwarszawskiej wsi Ponurzyca). Z czasem Marksa w roli patrona zastąpił amerykański pragmatysta Richard Rorty (to z jego tekstu pochodzi tytuł wystawy), wiara w utopię ustąpiła zaś rozsądnej zgodzie z zasadą rzeczywistości. Proces negocjowania z realiami liberalnej demokracji dokumentowały najważniejsze spektakle teatralne Komuny:„Design. Gropius”, „Przyszłość świata”, „Paradise Now?”, „Tocqueville. Życie codzienne po wielkiej rewolucji”.

Zrekonstruowane fragmenty tych przedstawień złożyły się na nową pracę wideo Komuny, przygotowaną specjalnie na tę ekspozycję.

Zobacz także:

Inne wydarzenia z tego cyklu: