Wielka kłótnia
WARSZAWA W BUDOWIE 1
Projekt Danieli Brahm „The Big Argument (Wielka kłótnia)" z 2009 roku powstał specjalnie na zamówienie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Jest efektem kilkukrotnych wizyt artystki w Polsce, podczas których powstało kilkaset rysunków (m.in. dokumentujących stacje warszawskiej kolei podmiejskiej), fotografii i modeli.
Ostatecznym rezultatem tych wizyt jest satelitarny projekt towarzyszący wystawie w ramach festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE - jest to klaster billboardów wbity w trybunę honorową przed Pałacem Kultury i Nauki. To ośmiometrowej wysokości instalacja odnosi się m.in. do przyszłej roli budynku Muzeum, którego celem jest porządkowanie przestrzenie publicznej centrum, a który to jednocześnie sam staje się przedmiotem sporów i antagonizmów. Brahm naśladuje język wszechobecnej reklamy – wielkoformatowych billboardów i wszechobecnych tablic informacyjnych i szyldów, a jednocześnie używa go jako nośnika aktywistycznych komunikatów na temat sporu pomiędzy użytkownikami Placu Defilad.
Podkreśla gwałtowność i kompleksowość konfliktów jakie towarzyszą zagospodarowaniu i zagarnianiu przestrzeni publicznej przez, kierujące się sprzecznymi interesami, grupy i społeczności. Jednocześnie Brahm definiuje miasto jako „największą wystawę świata”, traktując sztukę jako rodzaj szkła powiększającego za pomocą którego przyglądamy się toczącym się urbanistycznym, politycznym i społecznym procesom. Z obrazu tego wyłania się także optymistyczna konkluzja.
W świecie gdzie wszystko niemal wszystko zostało już zaprojektowane („od dżinsów po geny”, jak pisał Hal Foster w swym znanym eseju „Design and Crime”), wciąż istnieją miejsca które uparcie nie poddają się systematycznemu planowaniu, enklawy architektonicznej anarchii gdzie wszystko może jeszcze zostać zaprojektowane, z korzyścią dla mieszkańców. Takim miejscem pozostaje póki co miasto Warszawa.
Daniela Brahm (ur. w 1966 w Düsseldorfie) jest malarką, autorką instalacji i interwencji w przestrzeni publicznej. Artystka mieszka i pracuje w Berlinie. Na jednym ze swoich tekstowych obrazów Proclamation Poster z 2004 roku Daniela Brahm przedstawiła listę „wszystkich tematów, którymi zajmuje się od 5 lat”.
Na liście znajdują się m.in. utopijne przestrzenie, prywatność, ogrodzenia, domy, portrety i trudne charaktery. Twórczość artystki rozpięta jest pomiędzy refleksją na temat potencjalnego współuczestnictwa, czego egzemplifikacją są serie portretów i sceny grupowe lokalnych społeczności, a katalogowaniem modernistycznej architektury – naturalnej miejskiej scenografii, na tle której rozgrywa się spektakl społecznych interakcji. Obie te sfery zainteresowań artystki spotykają się w jej przestrzennych instalacjach, gdy umieszczone na rusztowaniach obrazy tworzą tymczasowe przestrzenie architektoniczne – enklawy lingwistycznej szermierki, wypełnione konkurującymi ze sobą, znalezionymi sloganami i utopijnymi postulatami.
