Muzeum jako miejski think tank?
WARSZAWA W BUDOWIE 3

Prace jednego z czterech think tanków powołanych w ramach festiwalu WWB koncentrowały się na zjawisku partycypacji i obywatelskich „powinnościach” nowych instytucji sztuki. Analizowaliśmy rolę (post)muzeów jako potencjalnych miejskich think tanków, które – poza działalnością wystawienniczą i edukacyjną – prowadziłyby również działalność badawczą, dysponując odmiennymi narzędziami niż urzędy czy instytucje naukowe.

Czy muzea mogą być miejskimi think tankami? Czy mogą pośredniczyć pomiędzy mieszkańcami a urzędnikami? Dlaczego Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie organizuje festiwal w którym nie biorą udziału artyści, stawiając na model „miejskiej akademii”? Dlaczego kolejne Berlin Biennale składać się będzie głównie z politycznych wystąpień i manifestacji? Co wydarzyło się w Szydłowcu i jakie znaczenie dla mobilizacji środowisk lokalnych mają zainicjowane tam projekty artystyczne? Kim jest w takich projektach kurator i gdzie leży granica między kuratorską praktyką a pracą socjalną czy działalnością animatorską?

Sesja dotyczy różnych instytucjonalnych modeli docierania do publiczności i podtrzymywania współpracy/dialogu z różnymi grupami społecznymi. Chcemy również porozmawiać o dynamice relacji instytucji sztuki z jej sąsiadami (podczas trwania festiwalu WWB, przeprowadzone zostały badania na temat recepcji działań Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie wśród jego sąsiadów, mieszkańców bloku przy ulicy Pańskiej). Interesują nas również działania mające na celu dotarcie do nowej publiczności w „tymczasowych muzeach”, czyli dużych imprezach artystycznych formatu Documenta czy biennale, które cechuje coraz wyraźniej polityczna i aktywistyczna postawa. Porozmawiamy o tym czy „muzeum obywatelskie” jest możliwe.



 

Inne wydarzenia z tego cyklu: