Miejsce mimo siebie

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na wykład Georgesa Didi-Hubermana „Miejsce mimo siebie” poświęcony sztuce Mirosława Bałki. W czasie spotkania wyświetlona zostanie praca Mirosława Bałki „Apple T” (2009/2010).

Georges Didi-Huberman jest filozofem i historykiem sztuki, wykładowcą w słynnej École des hautes études en sciences sociales w Paryżu (EHESS). Jeden z najbardziej znanych teoretyków obrazu na świecie, jego książki były tłumaczone na wiele języków. Główne prace to: „Devant l’image” (Przed obrazem, 1990), „Fra Angelico. Dissemblance et figuration” (Fra Angelico – niepodobieństwo i figuracja, 1990), „Ce que nous voyons, ce qui nous regarde” (To, co widzimy, to, co na nas patrzy, 1992), „Devant le temps” (Przed czasem, 2000), „L’image survivante” (Obraz ocalały, 2002), „L’image ouverte” (Obraz otwarty, 2007). Po polsku ukazały się dotąd dwie jego książki: „Obrazy mimo wszystko” (tłum. Mai Kubiak Ho-Chi, Universitas, 2008) oraz „Strategie obrazów. Oko historii 1” (tłum. Janusz Margański, ha!art, 2011).

Jak pisze Andrzej Leśniak w monografii „Obraz płynny. Georges Didi-Huberman i dyskurs historii sztuki”: „projekt Didi-Hubermana nie daje się uporządkować tematycznie; nieuprawniona byłaby nawet interpretacja jego tekstów jako należących tylko i wyłącznie do dyskursu historii sztuki. Studia nad freskami Fra Angelico, odczytania sztuki współczesnej, prace dotyczące klasyków myśli o sztuce i metodologii badań sytuują go w historii sztuki, a on sam niejednokrotnie podkreśla, że jednym z jego celów jest krytyczna analiza tej dyscypliny. Jego dzieło, rozciągające się od Quattrocenta do Hantaï i Penone, od Charcota do Deleuze’a i Foucaulta, od Panofsky’ego do Warburga, od anielskiego piękna do fotografii Zagłady, świadczy w istocie o podwójnym celu: o dążeniu do podkreślenia naszej niewiedzy o tym, czym mogą być obrazy, i o próbie wyrażenia tego, że pojedyncze obrazy mogą nas czegoś nauczyć niezależnie od czasu, w którym powstały i dyscypliny, którą reprezentujemy”.

Georges Didi-Huberman zajmuje się też tematami, które tradycyjnie przynależą do innych dziedzin: pisze m.in. o archiwach medycznych, tańcu i teatrze.

Zobacz także: