Cztery eseje o sztuce
Esej IV: Sztuka człowieka nowoczesnego Jacka Dobrowolskiego

  • Cztery eseje o sztuce

Fundacja na rzecz myślenia im. B. Skargi, Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Nowa Orgia Myśli zapraszają na trzecie i ostatnie spotkanie w cyklu „Cztery eseje o sztuce” poświęcone książce Jacka Dobrowolskiego „Sztuka człowieka nowoczesnego”

„Sztuka człowieka nowoczesnego” to zbiór trzynastu esejów z pogranicza historii sztuki, historii myśli oraz antropologii filozoficznej nowoczesności, których tematem przewodnim jest ideologiczny rozwój człowieka i jego samowiedzy w czasach nowożytnych i nowoczesnych (XV-XXI w.).

Wychodząc od materiału dostarczonego przez sztukę (zarówno sztuki piękne, jak i literaturę czy poezję), rozumianą specyficznie przez autora jako „antropofaniczną”, czyli objawiającą człowieka samemu sobie, książka zdaje sprawę z dziejów intelektualnych Zachodu pojmowanych jako proces skończony, dający się podzielić na fazy, wczesną, dojrzałą i późną – przyjmując za perspektywę aktualności, zarówno w sferze społecznej, jak i sferze sztuki, właśnie tę ostatnią kategorię, eseje tworzą łącznie długofalową narrację o źródłach, korzeniach i genealogii aktualności: aktualnej kondycji człowieka (późnej nowoczesności) i aktualnego stanu spraw świata zglobalizowanego, późnego kapitalizmu – a to zwłaszcza z punktu widzenia świata sztuki. W szczególności, książka omawia z bliższej, odbiegającej od kanonu, krytycznej i ironicznej perspektywy znaczenie pojęć takich jak renesans, klasycyzm, romantyzm, modernizm i postmodernizm, umieszczając je w perspektywie historyczno-antropologicznej (np. „człowiek romantyczny” jako jeden z momentów rozwoju samowiedzy człowieka nowoczesnego).

Czytelnika zainteresować może też wartki, lekki i dowcipny nierzadko styl, bogactwo odniesień i skojarzeń, ogólnohumanistyczny wymiar wywodu (książka jest skierowana nie tylko do specjalistów, ale i w ogóle do wszystkich zainteresowanych tym, czym jest człowiek, i jak wyraża go sztuka, kiedyś i dziś) – a także z oryginalnej perspektywy zarysowana „powtórka” z historii sztuki Zachodu.

Fragment:

„W późnej nowoczesności postkatastrofalnej futurologia, cała perspektywa przyszłości, staje się negatywna: zróbmy wszystko, aby nie powtórzył się horror, to horyzont naszych obowiązków wobec nadchodzących pokoleń - przy czym w głębi duszy chyba nikt nie wierzy, że się on prędzej czy później nie powtórzy, być może w większej skali (...)”.

O cyklu:

Bohaterami i gośćmi spotkań są finaliści/stki III edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi, a przedmiotem rozważań – ich wyróżnione eseje:
„Życie i śmierć trzech koncepcji sztuki” (Bartosz Działoszyński) 
„Linie kobiecości. Jak różnica płciowa przekształciła literaturę i filozofię?” (Joanna Bednarek) 
„Sztuka człowieka nowoczesnego” (Jacek Dobrowolski)
„Sztuka i myśl” (Piotr Kozak)

Zobacz także: