Historie Mówione Nowoczesności to projekt, który powstał w 2018 na kanwie porozumienia między wykładowcami Wydziału Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie – profesorem Waldemarem Baraniewskim, profesor Luizą Nader i doktorem Piotrem Słodkowskim – a Magdaleną Drągowską i Robertem Jaroszem z Archiwów Artystek i Artystów Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
Projekt, zainicjowany przez ten zespół i rozwijany w ramach rocznych zajęć ze studentkami i studentami, powstał z potrzeby wypracowania nowych metod badania sztuki nowoczesnej, potrzeby usankcjonowania narzędzia badawczego, jakim jest oral history (historia mówiona), w powojennej historii sztuki oraz z potrzeby udokumentowania żywych opowieści artystek i artystów, krytyczek i krytyków sztuki.
Metoda wywiadu narracyjnego umożliwia wielowarstwową rejestrację opowieści życia, podążanie za pamięcią i wątkami wybranymi przez narratorkę lub narratora. Wywiad narracyjny pozwala rozmówcy na otwartość i swobodę wypowiedzi. Odbiorcy ułatwia poznanie i zrozumienie środowiska, kontekstów oraz okoliczności kształtowania się osobowości rozmówców, dokonywanych przez nich wyborów życiowych lub braku możliwości ich dokonania.
Historie Mówione Nowoczesności – udostępniane na stronie internetowej Archiwów Artystek i Artystów – są sukcesywnie uzupełniane i stają się dodatkowym źródłem informacji oraz bazą wywiadów dotyczących powojennej historii sztuki. Potencjalnie inicjują nowe projekty badawcze. Stanowią bogate źródła historyczne, które pozwalają na głębsze i bardziej empatyczne rozumienie minionego okresu, także na redefinicję aktualnego stanu sztuki w Polsce i pozycji badaczy.
Cykl roczny HMN składał się z seminariów, wykładów i warsztatów prowadzonych przez ekspertki i ekspertów z dziedziny socjologii, historii, historii sztuki i archiwistyki oraz artystów korzystających w swojej praktyce zawodowej z metody oral history. Efektem rocznych zajęć są przeprowadzone przez studentki i studentów wywiady z wybranymi postaciami z dziedziny sztuki.
Po 6 latach trwania projektu prezentujemy narracje 54 rozmówczyń i rozmówców, łącznie 130 godzin materiału. Osoby, które udzieliły wywiadu, oraz osoby, które tworzyły wywiady, zdecydowały o trybie dostępności swoich relacji. Zdarzają się zatem wywiady wymagające indywidualnej ścieżki dostępu.