We Have to Move | Ми мусимо переміщатися
performans finałowy projektu „Szkoła z rozszerzonym migranckim”

  • Zdjęcie. Z boku pionowy napis Museum of the Commons. Na zdjęciu młody chłopak w pozie tanecznej, srękami złączonymi nad głową, w czarnej koszulce z napisem Chaotic System,

    fot. Jacek Twardowski

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na pokaz grupy młodych performerów, którzy uczestniczyli w laboratorium “Szkoła z rozszerzonym migranckim”. Finałowy performans jest wynikiem twórczo-praktycznego cyklu spotkań grupy osób z doświadczeniem migranckim. Projekt powstawał pod opieką artysty Volodymyra Rygi.

Występują: Anastasiia Artemenko, Yaroslava Holysh, Olesia Kuzmishchenko, Alicja Maj, Marian Melnykovych, Anastazja Semenets, Nina Shyvko, Julia Skrzypek, Kvitoslava Yurchenko

Scenografia i wideo: Bartłomiej Dominik Bonawentura Kruk
Dźwięk: Sebastian Mac
Reżyseria: Volodymyr Ryga

“Szkoła z rozszerzonym migranckim” to twórczo-praktyczny projekt, w ramach którego MSN zaprosiło młodych ludzi mieszkających w Warszawie, do podzielenia się swoim doświadczeniem migranckim. W czasie cyklu spotkań i warsztatów wyłoniona grupa osób stworzyła własny projekt performatywny, który zatytułowali “We Have to Move”.

Wydarzenie jest częścią rezydencji artystycznej Volodymyra Rygi, realizowanej w ramach projektu „Museum of the Commons”, zainicjowanego przez konfederację L'Internationale, dzięki wsparciu programu Kreatywna Europa.

---------

Музей сучасного мистецтва у Варшаві запрошує на перформенс групи, яка брала участь в лабораторії «Школа з поглибленою мігрантською». Фінальний показ є результатом творчо-практичної серії зустрічей групи молодих людей з мігрантським досвідом під керівництвом артисти Володимира Риги.

У показі візьмуть участь: Мар’ян Мельникович, Квітослава Юрченко, Ніна Шивко, Ярослава Голиш, Анастасія Артеменко, Олеся Кузьміщенко та інші учасники лабораторії

 

+++++++++

—-

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie jest instytucją publiczną, która kolekcjonuje dzieła sztuki oraz bada i upowszechnia materialne i niematerialne dziedzictwo kultury współczesnej. Muzeum współpracuje z różnorodnymi grupami i społecznościami, a także instytucjami w Polsce i na świecie. Jest przestrzenią dialogu i wspólnego kształtowania wrażliwości poznawczej i estetycznej. Rozwija się wraz z Warszawą, reaguje na rzeczywistość, rozbudza ciekawość. Codziennemu funkcjonowaniu Muzeum towarzyszą starania, by działać etycznie i profesjonalnie oraz z troską o środowisko i relacje społeczne.

L'Internationale to konfederacja, która zrzesza najważniejsze europejskie muzea, instytucje sztuki, ośrodki badawcze i think-tanki. Jej nazwa pochodzi od Międzynarodówki: pieśni historycznego ruchu robotniczego, która wzywa do stworzenia sprawiedliwego i demokratycznego społeczeństwa. Odwołując się do lokalnych i ponadlokalnych historii, L'Internationale skupia się na przyszłości, by wyobrazić sobie, rozwinąć i wdrożyć wizję świata sprawiedliwą, demokratyczną i zrównoważoną dla wszystkich mieszkańców planety.

W latach 2023–2026 L'Internationale będzie realizować projekt „Museum of the Commons”, współfinansowany przez unijny program Creative Europe. W tym czasie konfederację tworzyć będzie 14 instytucji: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (lider projektu), Museo Reina Sofía (Hiszpania), MACBA (Hiszpania), M HKA (Belgia), Salt (Turcja), Van Abbemuseum (Holandia), MSU (Chorwacja), Haus der Kulturen der Welt (Niemcy), HDK-Valand (Szwecja), NCAD (Irlandia), ZRC SAZU (Słowenia), Institute for Radical Imagination (Włochy), Tranzit.ro (Rumunia), Centrum Badań nad Kulturą Wizualną (Ukraina) i dwóch partnerów stowarzyszonych: IMMA (Irlandia), WIELS (Belgia) oraz Stowarzyszenie L'Internationale.

+

Dofinansowane ze środków UE. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA). Unia Europejska ani EACEA nie ponoszą za nie odpowiedzialności.

----

Музей сучасного мистецтва у Варшаві - це державна установа, яка збирає твори мистецтва, досліджує та поширює матеріальну та нематеріальну спадщину сучасної культури. Музей співпрацює з різноманітними групами та спільнотами, а також інституціями в Польщі та в усьому світі. Це простір для діалогу та спільного формування пізнавальної та естетичної чутливості. Він розвивається разом з Варшавою, реагує на реальність і викликає цікавість. Щоденне функціонування музею супроводжується зусиллями діяти етично і професійно, з турботою про навколишнє середовище і суспільні відносини.

L'Internationale - це конфедерація, яка об'єднує найважливіші музеї, мистецькі інституції, дослідницькі центри та аналітичні центри Європи. Її назва походить від „Інтернаціоналу” - пісні історичного робітничого руху, що закликає до справедливого і демократичного суспільства. Звертаючись до локальних і транс-локальних історій, L'Internationale фокусується на майбутньому, щоб уявити, розробити і втілити бачення світу, справедливого, демократичного і сталого для всіх мешканців планети.

З 2023 по 2026 рік L'Internationale реалізовуватиме проект „Музей Спільного”, який співфінансується програмою ЄС „Креативна Європа”. Протягом цього часу до конфедерації увійдуть 14 інституцій: Музей сучасного мистецтва у Варшаві (лідер проекту), Museo Reina Sofía (Іспанія), MACBA (Іспанія), M HKA (Бельгія), Salt (Туреччина), Van Abbemuseum (Нідерланди), MSU (Хорватія), Haus der Kulturen der Welt (Німеччина), HDK-Valand (Швеція), NCAD (Ірландія), ZRC SAZU (Словенія), Інститут радикальної уяви (Італія), Tranzit.ro (Румунія), Центр досліджень візуальної культури (Україна) та два асоційованих партнери: IMMA (Ірландія), WIELS (Бельгія) та Association L'Internationale.

+

За фінансової підтримки ЄС. Висловлені погляди та думки належать виключно автору(ам) і не обов'язково відображають позицію Європейського Союзу або Європейського виконавчого агентства з питань освіти і культури (ЕАСЕА). Ані Європейський Союз, ані Європейська виконавча агенція з питань освіти і культури не несуть за них відповідальності.

Volodymyr Olehowycz Ryga, ukr. Володимир Олегович Рига (ur. 8 marca 1994) - ukraiński choreograf, tancerz, pedagog teatru, freelancer. Z wykształcenia choreograf. Mieszka w Warszawie.
Urodził się 8 marca 1994 roku w Kałuszu. Studiował na wydziale tańca Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie im. Fryderyka Chopina (2019) oraz Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi (2014). Początkowo pracował w Iwano-Frankiwskim show balet Drive Romance, uczył tańca w studiu tańca Duet, pracował w agencji modelingowej Juventa, a później z Krakowskim Art Color Ballet, Kieleckim Teatrem Tańca, Krakowskim Centrum Choreograficznym, Warszawską Operą Kameralną, Teatrem Niewielkim, Teatrem Nowym Proxima, Teatrem Ekologicznym Bohema House, Teatrem 21 i Operą Wrocławską. Uczestniczył w Iwano-Frankiwskim Festiwalu City Scanning Session, VI Koszalińskich Dniach Monodramu, a także Festiwalu Mandala we Wrocławiu.
W 2018 roku artysta otrzymał nagrodę od Instytutu Muzyki i Tańca za jego choreomonodram “Ptasiek”. Od 2019 roku mieszka w Warszawie.

Działalność twórcza:
“Przepraszam!” (etiuda dyplomowa, 2014), “mleko zmienia się w kefir i lekko pachnie” (performance uliczny, 2017), “Ptasiek” (choreomonodram, 2018), “80% (etiuda dyplomowa, 2019), “coronamlet” (etiuda filmowa, 2020), “Dekameron” (film, 2020), “my body follows my mind” (solo, 2020), “Semiramida” (opera, 2021), “Historia pierwszego performance’u” (performance, 2021), “ENEЇDA początek” (spektakl, 2022), “Zaporożec za Dunajem” (opera, 2023).  

--------------------------

Володимир Олегович Рига (*08 березня 1994, Калуш) - сучасний український хореограф, танцівник, педагог театру, фрілансер.

Народився 08 березня 1994 року в Калуші. Навчався на танцювальному факультеті Варшавського музичного університету імені Фридерика Шопена (2019). За фахом хореограф. Спочатку працював в Івано-Франківському шоу-балеті Drive Romance, викладав танці в студії танцю Дует, працював в модельному агенстві Ювента, а потім з Краківським Арт Колор Балет, Кельцьківським Театром Танцю, Краківським Хореографічним Центром, Варшавською Камеральною Оперою, Невеликим Театром, Краківським Новим Театром, Екологічним Театром Богема, Театром 21 і Вроцлавською Оперою. Був учасником Івано-Франківського фестивалю Сеанс Міського Сканування, 6. Кошалінських Днів Монодраму, а також перформенс фестивалю Мандала у Вроцлаві. Від 2019 року живе у Варшаві.

Творчість:
“Вибач!” (дипломна, 2014), “молоко змінюється в кефір і трохи запах” (вуличний перформенс, 2017), “Пташка” (хореомонодрам, 2018), “80%” (дипломна, 2019), “коронамлет” (етюда фільм, 2020), “Декамерон” (фільм, 2020), “my body follows my mind” (сольний, 2020), “Семіраміда” (опера, 2021), “Історія першого перформансу” (перформенс, 2021), “ЕНЕЇДА початок” (спектакль, 2022), “Запорожець за Дунаєм” (опера, 2023).

Dokumentacja fotograficzna: