KRZYSZTOF ZARĘBSKI, CIEPŁE POWIETRZE, 1977 (1-7/7)
„5 II 1977 r. Krzysztof Zarębski wija się wśród rozłożonych na podłodze i rozwieszonych na ścianach rekwizytów w Galerii „Repassage”. Na białej płachcie kompozycja ze spinek do włosów; na niewielkim, wyhodowanym w galerii trawniczku stoi dziewczyna o długich, miękkich włosach.
Pokaz nosił tytuł „Ciepłe powietrze”. Autor, powietrzem z suszarki, rozwiewa włosy, ogrzewa ręce i stopy dziewczyny. Jej postać odchyla się od pionu. Przewraca się. Antena radia przysypanego grubą warstwą ziemi jest obracana zgodnie z kierunkiem ruchu ciała dziewczyny. Dźwięk musującej na podłodze, zabarwionej na czerwono piany, wzmacniany jest przez mikrofon. Zarębski dodaje do tego dźwięku flet.”
[Jan Stanisław Wojciechowski. Dokumentacja prac Krzysztofa Zarębski 1971-1976 eksponowanych w Galerii Repassage, Warszawa 1977 [w:] Kazimierz Piotrowski- Krzysztof Zarębski. Erotematy słabnącego Erosa. Radom 2009]
