Filmoteka Muzeum

Mateusz Sadowski w swoich pracach interesuje się tym co przeczulone i cieplarniane, to co bierze się z nudy, z trwania w zbyt dużej bliskości w stosunku do rzeczy, przyprawiającej o nadwrażliwość na rytmy i faktury. Wszystko dzieje się na przestrzeni kilkunastu centymetrów, bo Sadowski w swoich eksperymentach z tekturą, gumą i tworzywem sztucznym nie wydziera dla siebie nigdy zbyt wiele miejsca. Nie potrzebuje rozległych przestrzeni. Pracuje na małych obszarach, z wycinkami rzeczywistości, jej najbardziej bazowymi przejawami. Jakby chciał uszczypnąć świat w jak najdrobniejszej porcji. Szara jednolita wykładzina jest w jego wideo jak zamglony gęsty las, poduszki wyglądające jak odłamujące się płaty góry lodowej. Kawałek kartonu staje się murem nie do przebicia, a cienkie paseczki gumy zamieniają się w groźne węże pożerające wszystko, co napotykają na drodze.

(opis za: Marta Lisok, Obrót rzeczy, broszura wystawy, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice)