Radykalna edukacja włoska w czasach niepokoju
Wykład Petera Langa
Superstudio: five Fundamental Acts: Education. 1973. Superstudio Archive. Florence
Co może tłumaczyć niewiarygodny wybuch twórczej energii, która napędzała pokolenie włoskich projektantów, prowadząc do powstania tak ikonicznych dla czasów powojennych grup jak Superstudio, Archizoom, 9999, U.F.O. czy Strum?
To, co jest najtrudniejsze do uchwycenia we włoskim radykalizmie, to jego skomplikowane pochodzenie – brak jednej szkoły, manifestu czy głównej postaci, które mogłyby być wskazane jako nadające ton temu pokoleniu. Przeciwnie, ruch radykalny narodził się w momencie społecznego i politycznego przewrotu i ucieleśnił w swoich założeniach szeroki zakres artystycznych, filozoficznych i humanitarnych zasad, które kierowały to pokolenie w stronę rewolucyjnej wizji przyszłości.
Peter Lang jest profesorem teorii i historii architektury na Wydziale Architektury Królewskiego Instytutu Sztuki w Sztokholmie (Kungl. Konsthögskolans-KKH), gdzie prowadzi podyplomowe studia badawcze z architektury, designu i komunikacji multimedialnej. Studiował architekturę na Syracuse University, doktoryzował się z historii i urbanistyki Włoch na New York University w 2000 roku. Jest stypendystą Fulbrighta w dziedzinie italianistyki. Zajmuje się historią i teorią powojennej włoskiej architektury i designu, ze szczególnym uwzględnieniem eksperymentalnego włoskiego designu, mediów i środowisk lat 60. Od 1997 roku jest członkiem działającej w Rzymie grupy artystyczno-badawczej Stalker. Wraz z Markiem Wasiutą i Luca Molinarim był kuratorem wystawy „Environments and Counter Environments: Italy the New Domestic Landscape, MoMA 1972”.
