Modernizm jako źródło cierpień
Parę refleksji o drażniącym problemie centrum i peryferiów

  • Modernizm jako źródło cierpień

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na wykład Parthy Mittera otwierający konferencję „Zaangażowana figuracja. Realizm, socrealizm, socmodernizm w perspektywie globalnej”.

Europejska awangarda stojąca na czele modernizmu była ruchem emancypacyjnym, który rzucił wyzwanie akademickiemu naturalizmowi i mieszczańskiemu społeczeństwu, jak również dał początek modernizmowi na całym świecie. Jednak wciąż pozostaje do ustalenia, w jakim stopniu awangarda była dyskursem założycielskim. Należąca do świata metropolii awangarda uważała inne modernizmy za wtórne i pozbawione znaczenia wobec teleologii postępu artystycznego. Modernistyczna historia sztuki stworzyła warunki wykluczenia określając sztukę, które nie pochodziła z Zachodu jako peryferyjną, choć istnienia peryferiów w obrębie centrum, na przykład w Europie Środkowo-Wschodniej, nie dostrzegano już tak wyraźnie. Czerpiąc z mojej specjalizacji, czyli hinduskiego modernizmu, wskażę kilka sposobów na podkopanie hegemonii modernistycznego kanonu.

ZAPISY
Zapisy na to wydarzenie zakończyły się. Dziękujemy za zainteresowanie. 
Uprzejmie informujemy, że rejestracja wideo wykładu zostanie w kwietniu udostępniona na stronie i w mediach społecznościowych Muzeum.

Partha Mitter

jest pisarzem oraz historykiem sztuki i kultury. Specjalizuje się w recepcji sztuki hinduskiej na Zachodzie, jak również w zagadnieniach nowoczesności, sztuki i tożsamości w Indiach, a ostatnio także w globalnym modernizmie. Studiował historię na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie napisał pracę doktorską pod kierunkiem E. H. Gombricha (1970). Karierę akademicką rozpoczynał na stanowiskach Junior Research Fellow w Churchill College na Uniwersytecie Cambridge (1968–69) oraz Research Fellow w Clare Hall na tej samej uczelni (1970–74). W 1974 roku związał się z Uniwersytetem Sussex, gdzie wykładał historię Indii. W 2002 roku odszedł na emeryturę z tytułem profesora historii sztuki. Jest autorem m.in. "Much Maligned Monsters: History of European Reactions to Indian Art "(Clarendon Press, Oxford 1977; Chicago University Press Paperback, Chicago 1992; Oxford University Press, New Delhi 2013); "Art and Nationalism in Colonial India 1850–1922: Occidental Orientations" (Cambridge University Press, Cambridge 1994); "Indian Art", Oxford Art History Series (Oxford University Press, Oxford 2002); "The Triumph of Modernism: India’s Artists and the Avant-Garde – 1922–1947" (Reaktion Books, London; Oxford University Press, New Delhi 2007).

Anselm Franke

jest pisarzem, pedagogiem i twórcą wystaw. Franke uzyskał stopień doktora w Goldsmiths College w Londynie w 2015. Od 2013 jest dyrektorem ds. sztuk wizualnych i filmu w Haus der Kulturen der Welt Berlin (HKW). Był inicjatorem i współkuratorem wielu wystaw m.in. „Neolithic Childhood. Sztuka w fałszywej teraźniejszości, ok. 1930” (2018, z Tomem Holertem), „Parapolitics: Cultural Freedom and the Cold War” (2017/18, z Nida Ghouse, Paz Guevara, Antonia Majaca), „2 or 3 Tigers” (2017, z Hyunjin Kim), „Nervous Systems” (2016, Tactical Technology Collective), „Forensis” (2014, z Forensic Architecture) i „After Year Zero” (2013, z Annett Busch). Wcześniej pracował jako kurator w KW Berlin oraz jako dyrektor Extra City Kunsthal w Antwerpii. W 2005 roku był współzałożycielem Forum Expanded na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Był głównym kuratorem Biennale Taipei w 2012 roku i Biennale w Szanghaju w latach 2014/15. Jego projekt wystawienniczy „Animism” był pokazywany od 2009 do 2014 roku we współpracy z różnymi partnerami w Antwerpii, Bernie, Wiedniu, Berlinie, Nowym Jorku, Shenzhen, Seulu i Bejrucie, a ostatnio został zaprezentowany jako wystawa internetowa na e-flux.com.
 

Inne wydarzenia z tego cyklu: