Performans

Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum

Widzialne/niewidzialne to dokamerowy performance, który wyrasta z refleksji Anny Płotnickiej dotyczącej fizycznych właściwości powietrza. Inspiracją dla artystki do podjęcia tej problematyki była zdawkowa rozmowa pomiędzy jej matką Zenobią i ciotką Manią, podczas której na pytanie o samopoczucie padła paradoksalna odpowiedź: „trzymam się powietrza”. Ulotne powietrze stało się w tym zwrocie synonimem trwałej życiowej podpory, a co równie istotne zyskało przedmiotowy wymiar.
W swoim performansie Płotnicka przygląda się rozbieżności pomiędzy nieuchwytnością powietrza dla ludzkiej percepcji a możliwością wykorzystania go jako materialnego tworzywa. Artystka, opierając się dłońmi na przeźroczystej szklanej płycie, testuje potencjał zawarty w językowej metaforze „trzymania się” powietrza. W bezpośrednim fizycznym kontakcie, niejako na wzór metody fenomenologicznej, poszukuje możliwości wypracowania nowych sposobów interakcji z nim.
Tytułowa opozycja pomiędzy „widzialnym” a „niewidzialnym” odnosi się również do sytuacji widza, którego oko nie jest w stanie uchwycić „przeźroczystości” użytych przez artystkę środków, co sprawia, że musi on poddać w wątpliwość własne przyzwyczajenia percepcyjne, a w konsekwencji „zawiesić” obiegowe sądy o postrzeganiu przestrzeni.

produkcja: WRO

                                                                                                                    (MP)