Performans

Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum

Artystka tak pisze o swojej pracy:

„Pewnego dnia 2 starsze już siostry, moja mama Zenobia oraz jej siostra Mania, wymieniają uwagi o swoim zdrowiu i jak zwykle w takich przypadkach, licytują się, która jest bardziej chora...
Mama: no, Mania a jak ty się czujesz?
Mania: a jakoś, a ty, Zinia jak?
Mama: no, też jakoś, ale trzymasz się Mania dobrze?
Na to Mania: a, trzymam się, trzymam się powietrza...

Ten dialog był inspiracja dla kilku prac, między innymi 2 filmów, pt: Trzymam się powietrza... Obydwa są zapisami dokamerowych performance, w których moje osobiste 'trzymanie się powietrza', mój oddech jest siłą animującą całość. Szczególnie w performance z 2005 roku, jestem maszyną poruszającą i animującą sztuczne życie swoim oddechem. Film z 2005 roku to 3,5 minutowy zapis rodzinki plastikowych laleczek, ustawionych na moim, poruszającym się w rytm oddechu, brzuchu. Oddychanie stanowi podstawę narracji.”

kamera: Czesław Chwiszczuk