Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
Wideo to rejestracja działania performance polegającego na oglądaniu tego samego materiału filmowego na dwóch telewizorach. Autor odnosi się do kapitalizmu, do przesytu, do nadmiaru informacji dostarczanej nam przez media. Podkreśla niemożliwość ogarnięcia wzrokiem i percepcją dwóch telewizorów, chyba że wyświetlają to samo. Jedno oko patrzy na lewo, drugie na prawo.
Obraz w telewizorach wyłącza się i włącza, film jest kontynuowany. Na koniec artysta odwraca się i spogląda w obiektyw kamery spoglądając nam, widzom, w oczy.
(ZK)