Performans

Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum

Począwszy od 1992 roku Wiktor Gutt wzbogaca formułę „inicjacji dziecięcych” o aspekt wspólnotowy organizując malowanie w grupie dzieci przyjaciół i własnych, a w 2005 i 2007 roku z wychowankami Domu Małego Stasia – przedszkola Fundacji Świętego Jana Jerozolimskiego. Oglądamy fotograficzną dokumentację tego drugiego wydarzenia. Podłoga pomieszczenia, w którym odbywało się działanie pokryta została białym materiałem ochronnym, przywieziono farby i glinę, pojawiło się także lustro – nieodłączny element dziecięcych rozmów plastycznych. Jak zawsze, dzieciom pozostawiono pełną swobodę działania. Tak oto glina i farby, którymi bawiły się one bez skrępowania, stały się narzędziami umożliwiającymi oswajanie i oznaczanie nieznanej przestrzeni. Pozwoliły na akty autokreacji, jak również znaczące, ale bezpieczne przekroczenia, polegające na zawieszeniu zewnętrznych uwarunkowań społecznych – dzieci pokrywały się gliną i farbami od stóp do głów, niczym „dzicy” w trakcie pierwotnego rytuału. I podobnie jak oni, podjęły komunikację na najbardziej podstawowym poziomie, zastępując język środkami plastycznego wyrazu. W obszarze działania pojawił się także dorosły – postać obleczona w białe płótno, którą dzieci szybko pokryły farbami i gliną. Osoba ta doskonale wpisała się w zaistniałą tu sytuację przekraczania granic, sama funkcjonując w zawieszeniu między byciem swoim i obcym, człowiekiem i zjawą, płótnem i ciałem.

Opis na podstawie: Dzikość dziecka. Kreacje dziecięce – Malowanie ciała 1972-2008, kat. wystawy, Królikarnia, Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 2008.
 

(ŁM)