Ogród bylinowy na Pańskiej

Ogród bylinowy w pasażu obok Muzeum na Pańskiej niedawno przeszedł metamorfozę. Na rabatach pojawiły się nowe nasadzenia.

Taki ogród w centrum miasta to nie tylko estetyczna alternatywa dla chodnika, wpisująca się w politykę zrównoważonego rozwoju, ale również wiele korzyści dla człowieka i zwierząt. Rośliny porastające dzikie łąki i pola, posadzone w mieście, korzystnie oddziałują na ludzi i zwierzęta przebywające w jej sąsiedztwie.

Wchodzące w skład miejskiego ogrodu trawy, byliny i zioła dają owadom i ptakom pożywienie oraz schronienie. Ponadto redukują gazy cieplarniane i smog.

Pasaż na Pańskiej czynią zaś przyjaznym dla zwierząt i ludzi następujące rośliny:

Paulownia omszona (Paulownia tomentosa)

Gatunek ozdobnego drzewa z rodziny paulowniowatych. Nazwana na cześć rosyjskiej księżnej Anny Pawłowny Romanowej, od której zyskała inną popularną nazwę cesarskiego drzewka szczęścia. Paulownie uważane są za najszybciej rosnące drzewa na świecie. W maju rozkwitają okazałymi, fioletowymi kwiatami które roztaczają w powietrzu słodki zapach.

Tarczownica tarczowata (Darmera peltata)

Bylina kłączowa pochodząca z zachodniej części Ameryki Północnej. Ma dekoracyjne i masywne ciemnozielone liście, które jesienią przebarwiają się na miedziano. Kwitnie wczesną wiosną jeszcze przed pjawieniem się liści, a jej kwiaty są różowawe, w parasolowatych kwiatostanach. To roślina wyróżniona AGM (Award of Garden Merit) – nagrodą brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego za szczególne walory ogrodowe.

Makleja sercowata (Macleaya cordata)

Duża bylina z rodziny makowatych, występująca w Chinach i Japonii. Z jej kłączy wyrastają sztywne pędy, a na nich dekoracyjne liście pokryte krótkimi włoskami. W lipcu rozkwita drobnymi kwiatami barwy cynamonowej. Jej nazwa upamiętnia szkockiego botanika i entomologa – Alexandra Macleaya (1767-1848). Wyciąg z maklei ma działanie owadobójcze.

Pluskwica groniasta (Actea racemosa)

Pochodzący z Ameryki Północnej gatunek z rodziny jaskrowatych. Z prostej łodygi wyrastają klapowate liście, a na jej szczycie w sierpniu i wrześniu kwitną drobne kremowobiałe kwiaty. Wyciąg z jej kłącza stosuje się do przygotowywania preparatów leczniczych o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i właściwościach rozkurczowych.

Werbena patagońska (Verbena bonariensis)

Jednoroczna roślina ozdobna, jeden z około dwustu gatunków z rodziny werbenowatych. Wykorzystywana jest do tworzenia wysokich rabat. Na końcach cienkich łodyżek rozkwitają liliowo-różowe kwiaty zebrane w nieduże główki.

Dzięgiel zwyczajny 'Purpurea' (Angelica sylvestris 'Purpurea')

Dzięgiel to eurosyberyjski gatunek byliny należący do rośliny selerowatych. Na prostej i sztywnej łodydze posiada duże podwójnie i potrójnie pierzaste liście. Białe drobne kwiaty zebrane są w baldachy. Zarówno liście, jak i korzenie tej rośliny obfitują w substancje korzystne dla zdrowia, takie jak kwas dzięglowy, umbeliferon, sole mineralne i witaminy. Napar z dzięgiela działa uspokajająco, reguluje krążenie, a także usprawnia układ oddechowy i pokarmowy. Wykazuje ponadto skuteczność podczas leczenia stanów zapalnych skóry.

Arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica)

To drugi gatunek dzięgiela w ogrodzie bylinowym przy Pańskiej. Roślina ta ma wiele nazw zwyczajowych i ludowych: angelika, dzięgiel lekarski, dzięgiel wielki, anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń. To również roślina lecznicza, która stosowana była w medycynie ludowej.