Jan Chwałczyk (1924-2018)
Jan Chwałczyk, fot. Tadeusz Rolke, 2015
Z żalem dowiedzieliśmy się o śmierci Jana Chwałczyka, artysty związanego ze środowiskiem wrocławskiej awangardy.
Wielowymiarowa praktyka artystyczna Jana Chwałczyka obejmowała rozmaite media – od malarstwa i rzeźby po prace konceptualne i sztukę poczty. Artysta odegrał również ważną rolę jako animator życia artystycznego w Polsce. Brał udział niemal we wszystkich sympozjach i plenerach polskiej awangardy, m.in. Plenerach Koszalińskich, Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze, I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, Sympozjum w Puławach w 1966 roku, Wrocław '70. W latach 1972-1977 działał w Galerii Informacji Kreatywnej.
W latach 60. XX wieku w centrum jego zainteresowań pozostawały zagadnienia światła i barwy, które znalazły swoje odzwierciedlenie w cyklu prac pt. Reprodukcje (zaprezentowanym na wystawie „Portrety i autoportrety” w Galerii Pod Moną Lizą we Wrocławiu w 1969 roku), oraz w konceptualnych projektach, takich jak Reproduktor Widma Słonecznego czy Barwny Układ Przestrzennej Transformacji Światła.
W Elblągu pozostawił po sobie kinetyczną formę przestrzenną, zrealizowaną podczas pierwszego Biennale Form Przestrzennych (1965) - jest to, umieszczony na szczycie Góry Anny w Parku Traugutta, siedmiometrowy wiatrak poruszany siłą podmuchu wiatru.
Zespół Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
