Marcelo Zammenhoff
Marcelo Zammenhoff (właśc. Piotr Wygachiewicz, ur. 1970 w Łodzi) – twórca sztuki wideo i fotografii oraz elektro-instalacji, performer, animator życia kulturalnego, muzyk eksperymentalny. W latach 90. organizator wielu wydarzeń łączących sztuki wizualne i techno. Jego działalność jako animatora kultury obejmowała między innymi założenie galerii Xylolit, czy udział w stworzeniu Ośrodka Działań Twórczych Forum Fabricum. Zammenhoff jest też zaangażowany społecznie – od kilkunastu lat działa na rzecz zwiększania dostępności pracowni twórczych, szczególnie dla młodych artystów.
Był założycielem grup muzycznych takich jak F.P.Z., Morris Generativ, Protoplazma, Mikrowafle czy Throbbing Wafle. Polami jego działalności są również film i telewizja. Stworzył “psycho-metafizyczny” program Telewizja Atlantyda (emitowany w latach 1993-1994 na antenie telewizji publicznej). Po jego wycofaniu powstała Plazma TV, niezależna wytwórnia filmowa. W ramach jej działalności wyprodukował między innymi filmy wideo, teledyski Mikrowafli oraz słuchowiska, seriale, filmy dokumentalne i fabularne. Zammenhoff jest również twórcą kina offowego i autorem nieukończonej powieści Ziemia–Moskwa.
Swoje instalacje artysta nazywa “obiektami elektromechanicznymi w przestrzeni miejskiej”, “wielostrumieniowymi videoinstalacjami interaktywnymi”, “instalacjami laserowo-mechanicznymi” czy “video-obiektami świecąco-gadającymi”. Tworzone przez niego prace cechuje duży stopień zaawansowania technologicznego – wykorzystywanie laserów, ekranów, głośników, neonów i skonstruowanych przez artystę urządzeń. W swoich projektach Zammenhoff odwołuje się też do aktualnych wydarzeń, co jednak wzbogacone zostaje o warstwę charakterystycznej nadrealności. Filmy wideo inspirowane są także literaturą i mitycznymi opowieściami (Syren).
Prace Marcelo Zammenhoffa były pokazywane między innymi na wystawach w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie: Syrena herbem twym zwodnicza i 140 uderzeń na minutę. Kultura rave i sztuka w latach 90. w Polsce.
