Jerzy Truszkowski realizację wideo Pożegnanie Europy nakręcił na dzień przed pójściem do wojska, tuż przed symbolicznym uprzedmiotowieniem przez militarną machinę komunistycznego państwa. Kumulują się w tej pracy charakterystyczne dla twórczości tego artysty (związanego wówczas z Łódzką Kulturą Zrzuty) cechy: wadzenia się z figurą wodza, z rządzeniem, z symbolami ponadjednostkowych ideologii, z koniecznością odgrywania społecznych i politycznych ról. Praca ta ukazuje również charakterystyczne dla Truszkowskiego eksplorowanie autokreacyjnego potencjału jednostki. Artysta ten wspólnie z Liberą, Konopką, Rydeckim tworzył wówczas, w połowie lat 80, wspólnotę artystyczną. Wspólnotę, w której było intensywne, kreatywne, "kolorowe" życie, będące samo w sobie kontestacją brzydoty i marazmu egzystencji w Polsce Stanu Wojennego. Warto tutaj przypomnieć, iż Truszkowski należał do tzw. straconego pokolenia lat 80., do generacji, której najbardziej twórcze lata życia przypadły na jałowy i depresyjny czas stanu wojennego. Trudnym warunkom w przestrzeni społeczno-politycznej odpowiadał kryzys w przestrzeni filozoficzno-artystycznej związany z dominacją filozofii postmodernistycznej, potwierdzającej rozbicie, chaotyczność i niepokój współczesnego świata, którego nie organizują już żadne metanarracje. Tego typu sytuacja zmuszała do wysiłku autokreacji, do tworzenia osobistych autoutopii, zmuszała do zadawania sobie najbardziej źródłowych pytań dotyczących własnej egzystencji.
Scenariusz, reżyseria i kompozycja kadru: Jerzy Truszkowski, występuje: Jerzy Truszkowski
Opis na podstawie: Ł. Ronduda, Nurty ukrytej dekady, w: Ukryta Dekada, Polska Sztuka Wideo 1985-1995, red. P. Krajewski, V. Kutlubasis-Krajewska, Wrocław 2010.
(ŁR)
Rok powstania: 1987
Czas trwania: 12'37"
Język: brak języka
Oryginalne media: VHS
© kolekcja Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Sposób nabycia: darowizna
Forma własności: kolekcja