Filmoteka Muzeum

Zgodnie ze strategią charakterystyczną dla najwcześniejszych filmowych realizacji Sosnowskiego, artysta akcentuje tu przede wszystkim banalność i oczywistość. Przywołując chłód zimowego dnia i ogrzewanie rąk w formie nieskomplikowanej, ciągłej rejestracji określonego wycinka czasoprzestrzeni, artysta bada potencjał przekazu filmowego do „realizowania znaczenia poza przekazem” i kreuje strukturę, która nie wychodzi poza samą siebie. Skłania w ten sposób widza do samodzielnego ustanowienia relacji syntaktycznych wykreowanego filmowego znaku.

Opis na podstawie: Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Warszawa 2009; Z. Sosnowski, Goalkeeper, 1977, niepublikowany, archiwum Ośrodka Informacji i Dokumentacji, CSW Zamek Ujazdowski.
 

(ŁM)