Film przedstawia żonę i syna artysty spacerujących pomiędzy wrakami samolotów na pustyni Mojave w Stanach Zjednoczonych. Kamera śledzi ich wędrówkę pomiędzy porzuconymi maszynami, obserwując, jak wchodzą do pustych kadłubów i chowają się w niszczejących silnikach.
Nagraniu towarzyszy muzyka z polskich filmów z lat 50. Rejestrując za pomocą przenośnej kamery własną rodzinę, Sasnal nawiązuje do tradycji „kina własnego” – nurtu rozkwitającego wśród polskich artystów w czasach PRL w odpowiedzi na trudności ze swobodnym wypowiadaniem się w sferze publicznej.
„Kino własne”, któremu nazwę nadał Józef Robakowski, powstawało blisko życia artysty; rejestrowało potoczne, banalne zdarzenia, koncentrując się na relacjach nawiązujących się między ludźmi w procesie wspólnego tworzenia filmu.
Opis na podstawie: Sasnal. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2008; Wilhelm Sasnal. USA, kat. wystawy CSW, 2006.
(AK)
Rok powstania: 2006
Czas trwania: 6'36"
Język: angielski
Oryginalne media: 16 mm
© Wilhelm Sasnal, dzięki uprzejmości Fundacji Galerii Foksal
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt