Filmoteka Muzeum

Love Song to ocierający się o kicz, a zarazem uderzający siłą wyznania autoportret artysty. Zmywając nago naczynia w takt melodii nucononej przez Annę Babiak Rumiancew w niezwykle osobisty sposób porusza kwestie genderowych stereotypów. W klasycznym modelu relacji damsko-męskich mężczyzna nie uczestniczy w pracach domowych. Gest mycia naczyń wykonany przez Rumiancewa jest aktem przełamania schematu, a jego moc tkwi w radosnej wręcz sile wyznania. Emocjonalna, szczera postawa artysty zostaje dodatkowo uwypuklona poprzez surową, niedbającą o estetyczny wymiar formę wizualną. Żółte, zastane światło kuchni odpycha, ale jednocześnie, dzięki lekkiej absurdalności wytworzonego klimatu, otwiera przestrzeń dla osobistego aktu autora, jego zjednoczenia z przesłaniem – artysta staje się tu kwintesencją wyznania miłosnego.

Opis na podstawie: J. Zielińska, Daniel Rumiancew, w: Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Warszawa 2007; J. Baudrillard, Spisek sztuki, tłum. S. Królak, Warszawa 2006; M. Nieludcew, Tańcząc ze łzami w oczach. Daniel Rumiancew w Goldex Poldex, http://cojestgrane.pl.
 

(AH)