Filmoteka Muzeum

Kineformy to zapis ruchomych obrazów wywoływanych na ekranie za pomocą specjalnie skonstruowanego projektora. Andrzej Pawłowski, malarz, rzeźbiarz i projektant form przemysłowych związany z Grupą Krakowską, prezentował je początkowo na prywatnych pokazach w swoim mieszkaniu, pokazując je później szerszej publiczności w teatrze Cricot 2 Tadeusza Kantora. Skonstruowany przez niego projektor składał się z modeli abstrakcyjnych wykonanych z pomiętego celofanu i papieru, systemu deformujących soczewek oraz reflektora. Gdy wprawiał w ruch modele i soczewki, improwizując do przygotowanej przez Jerzego Kaszyckiego kompilacji utworów Bacha, Honnegera i Ymy Sumac, na ekranie pojawiały się niepowtarzalne, płynnie i dynamicznie zmieniające się formy. Wywoływany przez maszynę spektakl form i światła był zapowiedzią jego późniejszej idei form naturalnie kształtowanych, wyrażającej przekonanie Pawłowskiego o tym, że najdoskonalsze formy tworzy natura, a rolą artysty jest jedynie stymulowanie pewnych zjawisk fizycznych i chemicznych. W 1957 roku Kineformy zostały utrwalone na taśmie filmowej z muzyką Adama Walacińskiego. Powstał film abstrakcyjny, bliski malarstwu nieprzedstawiającemu. Był z sukcesem prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Eksperymentalnych na Expo 58 w Brukseli.

Opis na podstawie: Andrzej Pawłowski, 1925-1986, kat. wystawy, BWA, Katowice 2002; M. Giżycki, Kino osobne Andrzeja Pawłowskiego, „Kwartalnik filmowy” 2003, nr 43.
 

(AK)

Rok powstania: 1957
Czas trwania: 6'45''
Język: brak języka
Oryginalne media: 35 mm

© Marek Pawłowski

Data nabycia: 27.10.2011
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt