Filmoteka Muzeum

Film asemblingowy Niechcice stanowił jedną z najlepszych manifestacji rozwijanej przez Kwieka w latach 70. formuły sztuki socjologicznej, polegającej na głębokim wniknięciu w kontekst życia społecznego, w życie konkretnych ludzi i zbiorowości. Artysta poprzez umożliwienie realizacji własnych filmów grupie młodzieży z Niechcic, pragnął ją zaktywizować, rozbudzić w niej postawę krytyczną i kreatywną względem rzeczywistości, pragnął pomóc jej w uświadomieniu sobie uwarunkowań determinujących kształt jej doświadczenia życiowego. Najważniejszy dla artysty był sam proces społeczno-artystyczny, który udało mu się wywołać („przekazanie głosu tym, którzy go do tej pory nie mieli”), a mniej jego finalny element, jakim był skończony film.

Opis za: Ł. Ronduda, Warsztat Formy Filmowej. Realizacje filmowe z lat 1970-1977, Artpapier.com, wrzesień 2004.