Filmoteka Muzeum

Niektórzy twierdzą, że filmy Tomasza Kozaka są przeciążone znaczeniami. Sex und Charakter przeczy temu twierdzeniu. Pracę tę cechuje lekkość wzbogacona elementami czarnego humoru iskrzącego na łączach między Krótkim filmem o miłości Kieślowskiego a szlagierem Anny Jantar Nic nie może wiecznie trwać.

Jak wspomina artysta, cała idea powstała nagle – w jednej katartycznej chwili, gdy nienawiść do niewiernej narzeczonej splotła się w jego duszy z nienawiścią do klasyka polskiego kina. W rezultacie nastąpił oczyszczający wybuch.

„Już? Dobrze było?” – to pytanie zadane przez Grażynę Szapołowską, szyderczo podsumowuje realizację Kozaka, spuentowaną stwierdzeniem: „To wszystko, cała miłość”. Szybkość i intensywność tej miłości-nienawiści pozostawia widza w stanie nienasycenia, z wibrującymi w głowie słowami: „Słyszę twój oddech bydlaku...”

Do kogo są skierowane te słowa? Czyżby do ducha moralno-metafizycznego niepokoju krążącego nad polską kinematografią?
 

(Opis dzięki uprzejmości lokalu_30)