Filmoteka Muzeum

Druga część dyptyku opartego na tekstach Tadeusza Micińskiego. W części pierwszej (Lekcja lucyferyczna, 2006) artysta próbował dokonać dialektycznej dekonstrukcji polskiej mitologii narodowej. Tym razem – w Lekcji jogi - wziął na warsztat uniwersalne i ponadczasowe oddziaływanie mitu „aryjskiego”.

Ten mitologem narodził się wraz nowoczesnością i razem z nią spłonął w piecach krematoryjnych. Doszczętnie? Bynajmniej. Mit „aryjski” przetrwał i odradza się w zbiorowej wyobraźni późnej nowoczesności. Na początku XXI wieku stanowi niezbywalny element popkulturowej scenerii. Jego obecność najwyraźniej uwidacznia się w obszarze hollywoodzkiej kinematografii.

Lekcja jogi wydobywa „aryjskie” toposy z takich produkcji, jak Władca pierścieni, czy Gwiezdne wojny, i zderza je z topiką tekstów Micińskiego, tworząc mapę zaskakujących analogii między dyskursem pozornie anachronicznej, lokalnej literatury a globalnym językiem współczesnego kina. W efekcie powstaje wielowątkowy „fresk”, w którym Tolkienowska figura Białego Czarodzieja przekształca się w demoniczną inkarnację Wisznu wcielającego się w Hitlera opisanego przez Miguela Serrano w powieści Adolf Hitler. The Last Avatar …

W warstwie muzycznej Lekcji hollywoodzka symfonika kontrapunktowana jest przez post-industrialne i neo-folkowe motywy. David Tibet z legendarnej formacji Current 93 śpiewa swój słynny song Hitler as Kalki, dając świadectwo, że naszą poprzemysłową epokę nieustannie nawiedzają widma apokaliptycznych archetypów.

(Opis dzięki uprzejmości lokalu_30)