Filmoteka Muzeum

Artysta pisze:

Chciałem potraktować miasto jak kartkę papieru, którą mogę zgnieść lub rysować po niej, wykreślać linię. Tak jak zrobiłby to planista, czy rysownik zabierający się za nakreślenie miasta. (...) Od kiedy Łódź przestała być ośrodkiem przemysłowym to powietrze w pewnym sensie ciągle tam zalega. Przestrzeń wymagała przewietrzenia, jednak by było to możliwie potrzebowałem formy, która poruszy nieruchome powietrze, okalające budynki i mieszkańców. Powietrze to, mimo że w swej naturze jest przezroczystą chodź słyszalną i namacalną mieszanką atmosferycznych elementów chemicznych, jawiło mi się jako masa, śluz, który spowalnia ruchy i wyklucza dynamikę. (...) Warunkiem koniecznym do jakiekolwiek ruchu w takich okolicznościach, jest wkroczenie do danej przestrzeni przy użyciu pewnej siły, często gwałtownej. Takiego wtargnięcia potrzebowałem... Dźwięk i obraz, nadrzędne wobec miasta spełniały ten warunek.

W 2013 nad ulicą Piotrkowską w Łodzi, najstarszą ulicą miasta, od której liniowo rozwijała się Łódź, na wysokości poniżej 200 metrów przeleciał samolot odrzutowy. Gdy zniknął pojawił się drugi zostawiając w powietrzu wytworzoną z dymu, smogu rysującego zawieszoną w przestrzeni efemeryczna linię, ponowną pierwszą kreskę na arkuszu urbanisty.