Włodzimierz Borowski. Prace i rekonstrukcje
Agnieszka Szewczyk: Pole gry 2010 – próba rekonstruowania sytuacji

Pole gry – prezentowana w Muzeum Sztuki Nowoczesnej rekonstrukcja jednej z najważniejszych wystaw Włodzimierza Borowskiego (Galeria Współczesna, Warszawa 1972) – wystawa, którą można by uznać za „ostatni” pokaz synkretyczny i swoistą krytyczną autoretrospektywę twórczości – jest możliwie najwierniejszym powtórzeniem ekspozycji z 1972 roku.

Dochowanie literalnej wierności oryginałowi natrafiło jednak na wiele przeszkód,wśród najważniejszych są: nieobecność artysty, stan zachowania jego oeuvre, konieczność korekt przestrzennych wynikająca z warunków ekspozycyjnych. Głównym celem wystąpienia jest przedstawienie wyników pracy nad rekonstrukcją Pola Gry, archiwalnych i dokumentacyjnych materiałów, na podstawie których trójstronny – kuratorsko-konserwatorsko-artystyczny zespół podjął się tego ryzykownego przedsięwzięcia. W centrum problematyki znajdą się dwa zagadnienia: przestrzeń i materia Pola gry– struktura przestrzenna i wzajemne relacje pomiędzy elementami pokazu. Drugi, kluczowy dla tej ekspozycji problem to refleksja nad możliwością rekonstrukcji sytuacji – czyli dynamicznego napięcia, aury pokazu, a tym samym przekazu artystycznego.