Włodzimierz Borowski. Prace i rekonstrukcje
Teresa Gleadowe: Kiedy postawy stały się formą

Wystawa '”When Attitudes Become Form” [Kiedy postawy stają się formą], zorganizowana przez Haralda Szeemanna w Kunsthalle Bern na początku 1969 roku, znana jest jako pierwsze tego typu przedsięwzięcie ukazujące w jednym miejscu i czasie międzynarodowe dokonania postminimalizmu, arte povera, sztuki ziemi i sztuki konceptualnej.

Stanowiła ona także zestawienie sztuki powstającej w tamtym czasie w Stanach Zjednoczonych z tą tworzoną w Europie. Wiele z eksponatów powstało wówczas in situ, podkreślając fakt, że dla sporej grupy artystów galeria była wtedy nie tylko miejscem prezentacji, ale także przestrzenią, w której się tworzy. Aspekt ten miał doraźne konsekwencje dla kuratorów zaangażowanych w późniejsze odsłony wystawy w innych miejscach, zmuszając ich do re-prezentacji prac, które były pierwotnie osadzone w konkretnym miejscu i procesie. Podczas całego tournée (a szczególnie w ICA w Londynie, gdzie projekt realizowany był pod pieczą historyka sztuki Charlesa Harrisona) wystawa nastręczyła nie lada problemów dobrze dziś znanych kuratorom próbującym rekonstruować instalacje z późnych lat 60. i wczesnych lat 70. XX wieku. Prezentacja Teresy Gleadowe zawiera wybór materiałów wizualnych zebranych do książki Christiana Rattemeyera Exhibiting the New Art [Wystawiać nową sztukę]. Obok studium „When Attitudes Become Form” i współczesnej jej wystawy „Op Losse Schroeven” publikacja ta stanowi początek wydawanej przez Afterall serii „Exhibition Histories” [Historie wystaw]. Na podstawie tego materiału autorka przyjrzy się problemom związanym z powrotem do sztuki tamtego okresu, wspominając również o współczesnych wystawach, które podjęły to wyzwanie

Zobacz także: