Odrzucone dziedzictwo. O sztuce polskiej lat 80.
Piotr Stasiowski

Wystąpienie na temat: Doświadczenia niezależności wrocławskiego środowiska twórczego w latach 80.

Sztuka lat 80. we Wrocławiu była mieszanką postaw postawangardowych, wywodzonych jeszcze z lat 70. (wciąż żywa legenda działań Jerzego Ludwińskiego), performatywnych działań związanych z anarchizującą Pomarańczową Alternatywą, nawołującej o nową jakość kultury grupy Luxus, wspierającej się na katolickich ideałach Galerii na Ostrowie, aż po szereg wystąpień i manifestacji poszczególnych artystów oraz mniej bądź bardziej efemerycznych galerii i komityw. Tym, co łączyło tak różne od siebie postawy artystyczne, było przekonanie o konieczności zachowania niezależności. Niezależność ta, różnie definiowana i manifestowana, szukająca różnych adwersarzy stała u podstaw większości działań kulturalnych oraz przyczyniła się do wieloletniej tradycji postrzegania roli sztuki w takim właśnie kontekście. Odwołując się do różnych wydarzeń artystycznych dekady postaram się zaznaczyć główne kierunki i rodzaje postaw, jakie prezentowało ówczesne środowisko twórcze Wrocławia.

Zobacz także: