Odrzucone dziedzictwo. O sztuce polskiej lat 80.
Łukasz Gorczyca

Drugi dzień konferencji „Odrzucone dziedzictwo. O sztuce polskiej lat 80.”.

Wystąpienie Łukasza Gorczycy na temat: „Co słychać?”. Andrzej Bonarski i jego działalność wystawiennicza w latach 1986-1991. Andrzej Bonarski (ur. 1932), dziennikarz i scenarzysta, od połowy lat 80. prywatny przedsiębiorca, zorganizował w przeciągu czterech lat 22 wystawy najnowszej polskiej sztuki, przeważnie artystów z środowiska warszawskiego. Najgłośniejszą z nich był grupowy pokaz “Co słychać?” w dawnych Zakładach Norblina w Warszawie (1987) – jedna z najważniejszych wystaw promujących sztukę tzw. nowej ekspresji. Działalność Bonarskiego miała wyjątkowy charakter na tle życia artystycznego schyłkowego okresu PRL. Była próbą wskrzeszenia prywatnego mecenatu i zarazem budowy podstaw rynku sztuki współczesnej w Polsce. Dzięki współpracy z kuratorami i historykami sztuki, przede wszystkimi Marylą Sitkowską, Bonarski niezależnie od struktur oficjalnych i opozycji przykościelnej, skutecznie współkreował kanon młodej sztuki lat 80., szczególnie malarstwa. Namacalnymi efektami jego działalności, zarzuconej w początku lat 90., wraz ze zmianą ustroju politycznego w Polsce, są publikacje dokumentujące najważniejsze wystawy dekady, a także zgromadzona przez Bonarskiego kolekcja malarstwa zawierająca wiele ikonicznych prac z tamtego okresu.

Zobacz także: