Dokumentacja

Departament Obecności
Program publiczny Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Departament Obecności to nowy program publiczny w Muzeum na Pańskiej. Jest formą „instytucji wewnątrz instytucji”, nie-hierarchiczną eksperymentalną placówką badawczo-edukacyjną, która wychodzi od doświadczeń z różnymi formami wypowiedzi artystycznej, aby dyskutować kwestie polityczne, społeczne i ekonomiczne.

Kształt współczesnej debaty determinują dziś problemy obecności i nieobecności poszczególnych tematów i aktorów życia publicznego. Brak języka, za pomocą którego można opowiedzieć o radykalnych zmianach zachodzących w społeczeństwie, przyszłości Europy poza organizacją państwa narodowego, kryzysie polityk migracyjnych, autonomizacji dużych miast, to palący problem współczesności, który podlega postępującej manipulacji i dezinformacji w sferze mediów. Departament Obecności jest próbą „startu od zera” – postawieniem podstawowych pytań o kształt i język przyszłości.

Departament Obecności testuje performatywne formy uczestnictwa w specjalnie zaprojektowanej przestrzeni, której sercem jest instalacja „Demos” Andreasa Angelidakisa, prezentowana wcześniej podczas Documenta 14 w Atenach w ramach programu Parlamentu Ciał, poświęconego demokracji, suwerenności i gościnności we współczesnej Europie. Departament podzielony jest na bloki – „programy rezydencyjne” dla instytucji, ośrodków badawczych, kolektywów, a także indywidualnych twórców i badaczy, którzy zaproszą publiczność Muzeum do wspólnej negocjacji stanowisk i postaw.

Gośćmi pierwszej edycji Departamentu Obecności będą m.in. Kem – platforma współczesnej choreografii i performansu, nowo powołane Biennale Warszawa, interdyscyplinarna instytucja publiczna łącząca działalność badawczą, aktywistyczną i artystyczną, hiszpański filozof i pisarz Paul B. Preciado. Ponadto w Departamencie Obecności przewidziane są pokazy kina syryjskiego, cyfrowe interwencje samozwańczych start-upów, mikrorezydencje artystów performansu oraz działania Grupy Rekonstrukcyjnej, której celem jest poszukiwanie nowych znaczeń i zastosowań dla dzieł oraz praktyk artystycznych z XX i XXI wieku.